ခ်စ္တယ္ သို႔ေသာ္

နင္နဲ႔ငါသာ အဓိကပါ ဟာ 
ဘယ္သူေတြမွငါတို႔ ၾကားကို ၀င္မလာနဲ႔ 
ေမာင္းထုတ္လိုက္ပါ။
ငါကနင့္ကို နင္ကငါ့ကိုခ်စ္ေနဖို႔ပဲ။
တစ္ခုပဲရွိတယ္ 
နင္ေတာ့ငါ့ကိုမထားခဲ့ပါနဲ႔ငါေသသြားနိုင္တယ္ေနာ္။
ေ၀းလည္းနင္ နီးလည္းနင္ပါဟာ
နင္မခ်စ္လို႔ပစ္မယ္ဆိုရင္ 
ငါေလ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးေသလို္က္မယ္
တစ္ခုပဲ နင့္ရည္းစားအသစ္နဲ႔ငါ့ေရွ႔မွာမေလွ်ာက္မိပါေစနဲ႔
နင္တို႔ကိုငါသတ္မိလိမ့္မယ္။
 

gtalk အေကာင့္သစ္တစ္ခုရရန္

(ဒီဘေလာ့ေလးကက်ေတာ္ကိုပုိင္ဘေလာ့ေလး မဟုတ္ပါဘူး ခ်စ္သူၿမိဳ႔ေတာ္က အညာသားေလးရဲ႔ ဘေလာ့ေလးပါ မသိေသးတဲ့သယ္ခ်င္းေတြကို သိေစခ်င္တဲ့ စိတ္တခုတည္းပါမသိေသးတဲ့သယ္ခ်င္းတေယာက္သိသြားတယ္ဆိုရင္ က်ေတာ္Copy လုပ္ေပးရတာေက်နပ္ပါၿပီ...) အခုအခ်ိန္အခါမွာ G-Talk အေကာင့္သစ္ေလးတစ္ခုရဖို႔ သာမန္အားျဖင့္ခက္ခဲေနပါတယ္။ ဒီျပသနာေတြကို http://bluworld.org/registration/account/signup.php ကေနေျဖရွင္းေပးလိုက္တာကို ၀မ္းသာဖြယ္ရာ ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ ကဲ ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာေျပာျပမယ္ေနာ္။ အရင္ဆံုး အထက္က ျပထားတဲ့ Website ကို၀င္လုိက္ပါ။ ၿပီး ျဖည့္စရာရွိတာျဖည့္ၿပီး Continue လုပ္ပါ။ 10% ကေန 90% ထိ Loading လုပ္ပါလိမ့္မယ္။ ၿပီးသြားရင္ Security Question ေတြ ျဖည့္ခိုင္းသည္ကုိ ျဖည့္လိုက္ပါ။ ၿပီးရင္ create account ကုိႏွိပ္ပါ။ ၿပီးရင္ Sign In ၀င္တဲ့ Site တစ္ခုေပၚလာပါ့မယ္.၀င္လိုက္တာနဲ႕..Welcome တစ္ခု ေပၚလာပါမယ္ ေပးထားတဲ့ စာလံုးေလး၇ိုက္ထည့္ၿပီး.. I accept create my account ဆိုတာေလးကိုႏွိပ္လိုက္ပါ အဲအခါက်ရင္ အေကာင့္သစ္ဖြင့္ျခင္း ၿပီးဆံုးပါၿပီခင္ဗ်ာ။ 10% ကေန 90% ထိမေ၇ာက္ဖူးလို႕ ေျပာတဲ့သူမ်ားအတြက္.အဲလိုျဖစ္ရျခင္းဟာ Server က်ပ္ေနျခင္း.မိမိရဲ႕အင္တာနက္လိုင္းအေပၚလည္းမူ တည္ေနပါတယ္.စိတ္ရွည္လက္ရွည္သာဖြင့္ပါ..ရပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ aungaung လို႔ အေကာင့္သစ္ဖြင့္ရင္ Gmail မွာေတာ့ aungaung@gmail.com လုိ႔ ေရးရပါတယ္။ gtalk ၀င္ရာမွာလည္း aungaung လို႔ ရိုက္ထည့္လိုက္ရံုနဲ႔ ၀င္လို႔ရပါတယ္။ ဒီ BluMail မွာေတာ့ aungaung လို႔အေကာင့္ဖြင့္ရင္ gmail gtalk မွာ aungaung@blumail.org လို႔ ေရးၿပီး အေကာင့္၀င္ရပါမယ္။ ကဲ..စမ္းသပ္ရင္းနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစေနာ္။ Connection ေကာင္းရင္ေကာင္းသလို အဆင္ေျပပါလိမ့္မယ္ခင္ဗ်ာ။ (မသိေသးသူမ်ားအတြက္သာ ရည္ရြယ္ပါသည္။)

ငယ္သူေပမို႔ မခ်စ္ရဲပါ

သားသူု မင္း ဒီစာေတြကဘာေတြလဲ " ေမေမ၏ေမးလုိက္သံ ။ က်ေတာ္ လန္႕သြားရတယ္႐ုတ္တရက္ႀကီးေမေမ ဘာျဖစ္လို႕ေမးတာပါလိမ္႕ ။ဧကႏၱေမေမ ကေတာ့ က်ေတာ္ကို မမိုင္ ေပးထားေသာစာေတြကိုေတြ႕သြားခဲ့သည္ထင္ပါရဲ႕ ....။က်ေတာ္ ဘယ္လိုေျဖရွင္း ရပါ့ မလဲ။ေမေမက က်ေတာ္ကို မိန္းကေလး ကိစၥနွင့္ပတ္သတ္လွ်င္ဘယ္တုန္းကမွအလိုမလိုက္ခဲ့ေပ။က်ေတာ္ က ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားသာ ရွိေသးတာေၾကာင့္ရညး္စားသနာထားမွာကိုမလိုလားခဲ့ ျခငိ္းလည္းျဖစ္ေပလိမ့္မည္။က်ေတာ္ဘယ္လုိေျဖရွင္းရမယ္မသိခင္မွာပင္ေမေမကသူ႕လက္ထဲကစာရြက္ထပ္ႀကီးကိုက်ေတာ္ေရွ႕မွာအပံုလိုက္ပစ္ခ်လာသည္။က်ေတာ္ ေဇာေခၽြးမ်ားျပန္လာသည္။ေမေမကိုညာလို႕ရမည္မဟုတ္အမွန္တိုင္းေျပာရင္ေရာေမေမကယံုမွာတဲ့လား။က်ေတာ္ေမးခြန္းေတြနွင့္ ခ်ာခ်ာလည္ေနမိသည္။ေၾကာက္စိတ္နွင့္အတူ စိတ္ကအတိတ္ဆီသို႕.......။ က်ေတာ္တို႕ ရတနာေမာင္လူငယ္အဖြဲ႕သည္ ရပ္ကြက္ ၏သာေရးနာေရး မ်ားတြင္ လုပ္အားျဖင့္ တတ္နိုင္သေလာက္ ကူညီ ၾကရသည္။လူငယ္အဖြဲ႔ဆိုသည္နွင့္အညီ အဖြဲ႕ထဲတြင္ တ၀က္ေလာက္က လူငယ္မ်ားသာပင္။လူငယ္မ်ားထဲတြင္ (၇)တန္းမွသည္ က်ေတာ္တို႕ (၉)တန္း အထိပါ၀င္ခဲ့ၾကသည္ ။လူငယ္မ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း အလုပ္ကိုမညီးမျငဴခဲ့ၾကပါပဲ နွင့္ လုပ္စရာရွိလွ်င္လည္းတတ္ညီလက္ညီ စားစရာရွိလွ်င္လည္းတတ္ညီလက္ညီ နွင့္ စည္းလံုးေပ်ာ္ရႊင္စြာေနလာခဲ့ ၾကေပသည္။က်ေတာ္သည္လည္း ေမေမက စာကိုထိခုိက္မည္စိုး၍အတန္တန္တားေနသည္႕ၾကားမွ ထိုအသင္းကို၀င္ခဲ့သည္။ဒီလိုနွင့္ က်ေတာ္တုိ႕ ရပ္ကြက္ သည္ ဥပုဒ္ေန႕မေရာက္ခင္ အဖိတ္ေန႕တိုင္းတြင္ ဆြမး္ဆန္စိမ္းအလွဴခံေသာ ဓေလ့ရွိရာ တစ္ခုေသာ အဖိတ္ေန႕တြင္က်ေတာ္တို႕ ရတနာေမာင္ အဖြဲ႔နွင့္ တာ၀န္က်မိန္းကေလးဓမၼစၾက္ာအဖြဲ႔တုိ႕ရပ္ကြက္ထဲတြင္ အလွဴခံျပီးေနာက္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း တြင္ ေရေႏြးေသာက္ေနစဥ္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏ မိတ္ဖြဲ႔ေပးမႈေျကာင့္ က်ေတာ္နွင့္ မမိုင္ ခင္မင္ခဲ့ၾကျခင္း ပင္.......။ ြဒီလိုနွင့္ က်ေတာ္နွင့္မမိုင္တို႕တစ္ေယာက္နွင့္တစ္ေယာက္သံေယာဇဥ္ေတြတြယ္ခဲ့ရာမွာ တစ္ေယာက္နွင့္တစ္ေယာက္မေတြ႔ရလွ်င္ စာနွင့္ အဆက္အသြယ္လုပ္ခဲ့ၾကသည္။က်ေတာ္ တို႕၏စာမ်ားကို တဆင့္ ဆက္သြယ္ေပးသူကေတာ့ မမိုင္နွင့္ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့ေသာ က်ေတာ္၏ သူငယ္ခ်င္းေနဆန္းပင္။ "အကို သူရိန္ မမိုင္ကစာေပးခိုင္းလိုက္တယ္။" ေက်ာင္း ေရာက္လွ်င္ က်ေတာ္ေနဆန္းနိုင္ကိုေမွ်ာ္ရသည္။ မမိုင္ေလး၏ ဘာမ်ားမွာေလမလဲ ဆိုသည္႕အေတြ းေျကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။သူကစာလာေပးရင္ က်ေတာ္က"ေအးေက်းဇူး ေနာ္ညီ မမိုင္ေလးကို ကိုသတိရတယ္လို႕ေျပာလိုက္ပါ။"က်ေတာ္ကစကားျပန္လိုက္သည္။က်ေတာ္တုိ႕ စာေတြအျပန္အလွန္ေပးၾကေပမယ့္ က်ေတာ္နွင့္ မမိုင္ၾကားမွသံေယာဇဥ္က ၅၂၈ သာပင္ ျဖစ္ေပသည္။သို႕ေသာ္............က်ေတာ္ (၁၀)တန္းေရာက္လာသည္႕အခ်ိန္တြင္ေတာ့္ က်ေတာ့ရင္ထဲက သံေယာဇဥ္က အေရာင္ေျပာင္းလာခဲ့သည္ ။သူငယ္ခ်င္းေတြက ဘုန္း ႀကီးေက်ာင္းသို႕ေရာက္ရင္ ၀ိုင္း စၾကသည္ .ေမးၾကသည္။ "မမိုင္ နဲ႕မင္းနဲ႕ကဘာလည္းတဲ႕"ဟုတ္တယ္ က်ေတာ္နွင့္မမိုင္ကဘာလည္း က်ေတာ္လည္းဒါကိုသိခ်င္ေန မိသည္ ။က်ေတာ္သိခ်င္ေနသည္႕ေမးခြန္း က်ေတာ္ကိုယ္တိုင္အေျဖမသိသည့္ေမးခြန္းကိုမွသူငယ္ခ်င္းေတြက က်ေတာ့ကိုေမးလာ သည္ ။က်ေတာ္လည္း မခ်ိ ျပံဳးနွင့္ပင္ျပန္ေျဖလိုက္ရသည္.။ "ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးကြာ ႐ိုး႐ိုး ခင္တာပါ " 'ဒီလိုေျဖလိုက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက က်ေတာ္စိတ္ကိုနား လည္သလိုနွင့္ အျပံဳးေလးေတြနွင့္ နွစ္သိမ့္ၾကသည္။ သို႕ေသာ္.....သူတို႕ေျပာလိုက္ေသာစကားတစ္ခြန္းက က်ေတာ္ရင္ကိုက်ဥ္ခနဲ ခံစားလိုက္ရ သည္။ သူတို႕ေျပာတာက ............ "မမိုင္မွာ ရည္းစား ရွိတယ္"တဲ႕။ "ဟဲ့သားသူ ေမေမ ေမးေနတယ္ေလ ဘာေတြစဥး္စားေနတာလဲေမေမ့ကို လိမ္ဖို႕ေတာ့မစဥ္းစားနဲ႕ေနာ္ ေမေမ လိမ္တာကို မုန္းတယ္ဆိုတာကို သား သိပါတယ္" ေမေမ့ေအာ္သံေၾကာင့္ က်ေတာ္ ျပန္၍ လြင့္ေနေသာစိတ္ေတြကို စုစည္းလိုက္ ျပီး ေမေမကလည္း အဲဒါ မမိုင္ေပးထားတဲ့စာေတြေလ" က်ေတာ္ေမေမကိုအမွန္တိုင္းေျပာလိုက္သည္။ က်ေတာ္မေျပာလည္းေမေမကသိနွင့္ေနမွာအမွန္ပင္ ျဖစ္ေခ်လိမ့္မည္။က်ေတာ္နွင့္မမိုင္သတင္းက အမွန္ေတြမဟုတ္ေပမယ့္ ေက်ာင္းမွာေရာ ရပ္ကြက္မွာပါ ပ်႕ံေနသည္။ဒါကိုေမေမေရာ ေဖေဖေရာသိ ေန၍ က်ေတာ္ကို အသင္းထဲက ထြက္ခိုင္းသြားျပီးျဖစ္သည္။က်ေတာ္ကလည္း ပညာေရးကိုေရာ မိဘေတြ၏ ဆႏၱကိုပါ ငဲ့၍ အသင္း ထဲမွ မထြက္ေပမယ့္ အသင္းနွင့္ဆိုင္ေသာ လုပ္ငန္းမ်ားကို (၁၀)တန္းနွစ္တြင္လိုက္မလုပ္ရန္ကတိေပး ထားခဲ့ရသည္ေလ။အခုမွ ဒီစာေတြကိုေမေမက ေတြ႕သြားတာမို႕ မမိုင္နွင့္ ကိစၥကတစ္စခန္းထလာျပန္သည္။ေမေမက "သားသူ သား မွန္မွန္ ေျပာေနာ္ ဒီမိန္းကေလးနဲ႕သားနွင့္ကဘာေတြလဲ" ေမေမ ကေမး လာျပန္ေလ သည္ ဒါ က်ေတာ္သိခ်င္ေနေသာေမးခြန္း က်ေတာ္ေမေမကိုျပန္ေျဖလိုက္သည္။ "ေမေမ သားေလ..... သားသူ႕ကိုခ်စ္ေနတာေမေမရဲ႕ ဒါေပမယ့္ေလ သူကသားကိုဘယ္လိုသေဘာထားလဲဆိုတာကိုသားမသိရေသးဘူးေမေမ ရယ္" က်ေတာ္ စကားလံုးေတြက လည္ေခ်ာင္း ၀မွာတင္ေပ်ာက္သြား သည္။တကယ္တမး္က်ေတာ္ေျပာလိုက္မိတာက ............. "ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ေမေမ ရယ္ သူငယ္ခ်င္းလိုခင္တာပါ" က်ေတာ္ဆိုလုိက္ေတာ့ေမေမ့ မ်က္နွာ တင္းမာ သြားျပီး ............. "မင္းမညာနဲ႕သားသူ သူငယ္ခ်င္းဟုတ္လား သူ ငယ္ခ်င္းလို ခင္ရေအာင္ မင္းတို႕နွစ္ေယာက္ရဲ႕အသက္က ဘယ္ေလာက္ကြာ လဲဆိုတာမင္းသိတယ္ ။ေနာက္ျပီး သူငယ္ခ်င္းလို ခင္တာပါဆိုရင္ မင္း တို႕ ရဲ႕ဒီစာေတြကဘာလည္း....." "........................................." "မမိုက္ခ်င္စမး္ပါနဲ႕သားငယ္ရယ္ မင္းအသက္က အခုမွ (၁၇)နွစ္ေတာင္မျပည္႕ခ်င္ေသးဘူး ေနာ္။ မင္းအကိုကိုအတုယူစမ္းပါ မင္းအကို အသက္ နွစ္ဆယ္ သံုး ျပည္႕ေတာ့္မယ္္ အခု ထိ ရညး္စားရွိတယ္လို႔မ်ား ငါ့သားၾကားဖူးလား မင္းအကိုကမင္း ေက်ာင္း အတြက္ရွာေပးေနရတာ မင္းကိုဦးစားေပးေနလို႕ ရည္းစားေတာင္ထားရွာတာမဟုတ္ဘူး မင္းအကို ကိုငဲ့တဲ့အေနနဲ႔ေရာ မိဘစကားကိုနားေထာင္တဲ႕အေနနဲ႔ပါ စာကို ပဲ ႀကိဳးစားပါလားကြယ္။" က်ေတာ့္မွေျပာစရာ စကားမရွိေတာ့ေပ ေမေမ့ စကားကို လည္းနားေထာင္ခ်င္သည္။ဒါေၾကာင့္ က်ေတာ္ မမိုင္ေလးကို အဆက္အသြယ္ မလုပ္ေတာ့ ပါ ဘဲနွင့္ စာက္ို သာၾကိဳးစားလာ လိုက္ တာမုိ႕ ဆယ္ တန္းကို ဂုဏ္္ထူးမပါေပမယ္ ့ အမွတ္ေကာင္းေကာင္းနွင့္ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။အမွတ္ေကာင္းေသာ္လည္း မိဘအေျခေနအရ အေ၀းသင္ သာ တက္ရန္ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။သူငယ္ခ်င္း မ်ား က ဗိုလ္သင္တန္းေလွ်ာက္ ရန္ တိုက္တြန္းၾကတာမို႕က်ေတာ္နွင့္ ကို ခ်စ္ ၊ေကာင္းတို႕သံုးေယာက္ ဗိုလ္သင္တန္းေျဖ ၾကသည္။ူကံေၾကာင့္ လား မသိ က်ေတာ္တို႕သံုးေယာက္လံုး ၀င္ခြင့္ စာေမးပြဲ က်သည္။က်ေတာ္ ၀မ္းမနည္းမိတာေတာ့အမွန္ရယ္ပါ။ ဒီလုိနွင့္ က်ေတာ္လညး္ အ၀းသင္ဆက္တက္ရန္ ပိုက္ဆံ စု ဖို႕ အလုပ္လုပ္ရေတာ့ သည္။ လားရႈိုူးရွိ ဦးေလးတစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ဆိုင္မွာ အလုပ္၀င္လုပ္ျပီး ပိုက္ဆံစုေန ရငး္မမိုင္ အပါ အ၀င္ အရာအားလံုးကိုေမ့နိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနလိုက္သည္။ဒီလိုနွင့္ေမဂ်ာေတြက်ေတာ့က်ေတာ္ ရတနာပံုတြင္ အဂၤလိပ္ေမဂ်ာကိုတက္ခြင့္ ရခဲ့သည္။ ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ေရာက္၍ အိမ္ျပန္လာခ်ိန္ တစ္ခုေသာ ညေနခင္း ၀ယ္ ေနဆန္း နွင္းလမ္းမွာ အမွတ္မထင္ ဆံုမိသည္ ။က်ေတာ္ ဒီၿမိဳ႕ကသူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးကိုမေတြ႕လို၍ေရွာင္ေနခဲ့ေပမယ့္ ။မရခဲ့ကံၾကမၼာေၾကာင့္လား က်ေတာ္ ကိုခံစားမႈေတြကိုျပန္ေပးမယ့္ ညေနခ်ိန္မွန္းသိခဲ့ပါလွ်င္ က်ေတာ္အျပင္ကိုထြက္လာမည္ မဟုတ္ပါ အခုေတာ့ သူ ငယ္ခ်င္းေလးကေျပာလာသည္။ "ကုိသူရိန္ ေနနိုင္လိုက္တာေနာ္ ျပန္ေရာက္တာက်ေတာ္တို႕ဆီကိုေတာင္ မလာဘူး မမိုင္ ကကိုသူရိန္ကိုေတြ႕ခ်င္လို႕တဲ့ တနဂၤေႏြေန႕ကို အိမ္လာခဲ့ပါတဲ့ " က်ေတာ္ ဘာျပန္ေျပာရမလဲ က်ေတာ္သြားရမွာလား ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ အမွန္တိုင္းေျပာရလွ်င္က်ေတာ္သြားခ်င္မိသည္။မမိုင္ကိုေတြ႕ခ်င္မိသည္။တစ္နွစ္လံုးေမ့နိူင္ေအာင္ျကိုးစားခဲ့ေပမယ့္ က်ေတာ္သူ႕ကိုေမ့မရခဲ့ပါ။ေနဆန္းကိုပဲ က်ေတာ္တိုင္ပင္ရေတာ့မည္.. "ေနဆန္းငါ ဘာလုပ္ရမလဲ ငါ သြားရမလား ေျပာပါအံုးကြာ ငါမစဥ္းစားတတ္ေတာ့ဘူးကြ ငါေလ သူ႕ကို....." က်ေတာ္ စကားေတြဆြံအသြားခဲ့ရသည္။ေနဆနး္က "သူ႕ကိုဘာျဖစ္လဲကိုသူရိန္ ....ေျပာေလ" ".................." "အင္း က်ေတာ္နားလည္ပါတယ္ကိုသူရိန္ရာ အသက္ခ်င္းကြာေနလို႕မဟုတ္လား ဘာျဖစ္လဲကိုသူရိန္ရာ အခ်စ္မွာအသက္အရြယ္ဆိုတာကိုထည္႕တြက္ဖို႕လိုလို႕လား ကိုသူရိန္ကဒီလိုပဲ ၾကိတ္ပုန္းလုပ္ေနရင္မမိုင္ကေရာ ဘယ္လိုသေဘာထား မလဲ က်ေတာ္ကေတာ့ မမိုင္လည္း ကိုသူရိန္ကိုခ်စ္ေနတယ္လို႕ထင္တယ္" က်ေတာ္အံ့ၾသသြားရသည္ က်ေတာ္ထက္အသက္ငယ္ေသာ ေနဆန္းက အခ်စ္ဆုိတာကိုယံုၾကည္လက္ခံေနပါလား က်ေတာ္ကေရာဘာလို႕ အခ်စ္က္ိုသတိၱ ရွိရွိလက္မခံနိုင္ေသး တာပါလိမ့္ .................. "ေနဆန္းရယ္ အခ်စ္မွာ အသက္အရြယ္နဲ႔မဆိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာင္ တစ္ဘ၀လံုးနဲ႕ဆိုင္တဲ့ကိစၥဆိုရင္ေရာသူက ငါ့လိုသူ႕ထက္ ငါးနွစ္ ေျခာက္နွစ္ေလာက္ငယ္တဲ့ သူကို စဥ္းစားပါ့မလား သူကတကယ္လို႕ ငါ့ကို ခ်န္ထားခဲ့ရင္ ငါ ပဲ က်န္ခဲ့ရမွာ ကြ ေနာက္ျပီးသူ႕မွာက ....သူ႕မွာက". "ဘာလည္းသူ႕မွာ ရည္းစားရွိတယ္လို႕ေျပာမလို႕လား အဲဒါကိုထည္႕စဥ္းစားေနေသးလားအကိုရာ ဘာျဖစ္လဲ ရည္းစားရွိတာပဲ ေယာက္်ားရွိတာမွမဟုတ္္တာ ေနာက္ျပီးသူကိုယ္တိုင္က သူ႕ရည္းစားထက္ အကိုကိုပိုခ်စ္လို႕ ပိုသံေယာ ဇဥ္ရွိလို႕လက္ခံခဲ့မယ္ဆိုရင္ေရာ" "ေတာ္ေတာ့ ေနဆန္း မင္းအဲလိုေတာ့မေျပာပါနဲ႔ကြာ သူ႕ရဲ႔ စိတ္ရင္းအမွန္ကိုမသိရေသးပဲနဲ႕ငါတို႕ ကိုယ့္ထင္ေၾကးနဲ႕ကိုယ္တြက္ေနရင္ေတာ့မွားသြားမွာေပါ့ သူ႕အတြက္လညး္မေကာင္းသလို ငါ့အတြက္လညး္မေကာင္းပါဘူးကြာ ေအးသူကအိမ္ကိုေခၚတာမို႕လားငါသြားလိုက္မယ္ မင္းကိုလည္းနႈတ္ဆက္ပါတယ္ တနဂၤလာေန႕ဆိုရင္ငါ ေက်ာင္းသြားရေတာ့မွာ ေလ သြားျပီ ညီေလး" ေနဆန္း က က်ေတာ္ကို နားလည္မႈရွိစြာ လက္ျပနႈတ္ဆက္ေနခဲ့သည္။ က်ေတာ္ မမိုင္ခ်ိန္းသည္႕ေန႕တြင္သူ႕အိမ္ကို ေစာ စီးစြာ ေရာက္သြားခဲ့သည္ ။မမိုင္ တို႕အိမ္နားေရာက္ေတာ့ မသူဇာဆိုေသာ မမိုင္၏အမ၀မ္းကြဲ က" ေဟာ မရဲ႕ေမာင္ေလးျပန္ေရာက္ေနတာလား မင္းမမကေတာ့ မရွိဘူုးထင္တယ္ေနာ္ ဟင္းဟင္း" ထိုစကား၏အဓိပၸါယ္ကိုက်ေတာ္ေကာင္းေကာင္းနားလည္သည္ ။က်ေတာ္လညး္ ပညာတတ္သင့္သေလာက္ရွိတဲ့လူငယ္တစ္ေယာက္ ေခ တ္လူငယ္တစ္ေယာက္ မို႕ ဘယ္လိုစကားက ဘယ္လိုအဓိပၸါယ္ဆိုတာကိုေတာ့စဥ္းစားတတ္ပါသည္။က်ေတာ္မသူဇာ၏ စကားကိုအေလးမထားသလို မခ်ိျပံဳးေလးျပံဳးျပရင္းမမိုင္အိမ္သို႕ ဆက္သြားလိုက္ သည္ ။ထိုအိမ္ေရာက္ေတာ့ မမိုင္အေမက "လာလာ သားသူ မင္းအမကေတာ့ မရွိဘူး တဲ့ "က်ေတာ္ရင္ထဲ နင့္ ခနဲ ခံစားလိုက္ရသည္။"မရွိဘူးတဲ့လားမမိုင္ရယ္" အိမ္လာဖို႕ခ်ိန္းခဲ့တာက က်ေတာ္မွမဟုတ္တာ မမိုင္က်ေတာ္ကိုဘယ္လိုသေဘာထားတာလဲ မမိုင္လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္လို႕ရတဲ့အ႐ုပ္တစ္႐ုပ္လိုလား ဒါမွမဟုတ္ မမိုင္လုပ္သမွ်ကို ေခါင္းေလးငံု႔ျပီးေနေနမယ့္ကေလး တစ္ေယာက္လိုလား ရတယ္ မမိုင္ မမိုင္က္ိုက်ေတာ္ခ်စ္ေနမိလို႕ ဒီလိုခံစားရတာကိုက်ေတာ္ခံစားနိုင္ရမွာေပါ့။ကိုယ့္အသက္အရြယ္ နဲ႕ မညီတဲ့ မမိန္းမတစ္ေယာက္ကိုမမိုင္ဆိုတဲ့နာမည္ေလးသိရံုေလာက္ေလးနဲ႕ ရူးရူးမူးမူး ခ်စ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္အတြက္ ဘယ္ေလာက္နင့္သီးစရာေကာင္းတဲ့ ဆက္ဆံမႈမ်ိုဳးကိုမဆိုခံစားနိုင္ရမွာေပါ့.......။ ဒီလိုနွင့္ေနာက္ေန႕မနက္တြင္က်ေတာ္ အေ၀းသင္စာေမးပြဲအတြက္ က်ဴရွင္တက္ရေတာ့မွာမို႕ မႏၱေလးကို ဆင္းခဲ့သည္ ။ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္တြင္သူငယ္ခ်င္းအသစ္ေတြနွင့္ေပ်ာ္လိုက္ ရႊင္လိုက္ စာေတြက်က္လုိက္နွင့္ အရာအားလံုးကိုက်ေတာ္ေမ့ေနလုိက္သည္။စာေမးပြဲျပီး လွ်င္အိမ္ျပန္ရမည္ကို မေတြးခ်င္ေလာက္ေအာင္ က်ေတာ္ ေပ်ာ္ေနမိသည္။ဒါေၾကာင့္မို႕ စာေမးပြဲေနာက္ဆံုးေန႕ တြင္ ကိုရဲရင့္ကို မႏၱေလးတြင္ အလုပ္တစ္ခုေလာက္ရွာေပးရန္အကူအညီေတာင္းခဲ့ျပီး ျပင္ဦးလြင္ကိုျပန္လာ ခဲ့သည္။ျပင္ဦးလြင္ကိုေရာက္ေတာ့က်ေတာ္စိတ္ေတြက မမိုင္ဆီကို ေပါ့......။တိုက္ဆိုင္စြာပင္ က်ေတာ္ ျပင္ဦးလြင္ကိုေရာက္ခဲ့ခ်ိန္နွင့္ ျပင္ဦးလြင္ျမိဳ႕၏ ေပ်ာ္စရာအေကာင္းဆံုးပြဲေတာ္ျဖစ္သည့္ တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲေတာ္ နွင့္ တိုက္ဆိုင္ေနခဲ့သည္။ထိုတန္ေဆာင္တိုင္ည သည္လည္းက်ေတာ္ကို ခံစားမႈေတြကိုျပန္ေပးမည္ဟုသိခဲ့ပါလွ်င္............။က်ေတာ္ ေမေမတ္ို႕နွင့္အတူ တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲေတာ္ကို ေျခလွ်င္ေလွ်ာက္လာခဲ့ ျကရင္း နွင့္ ေမေမ နွင့္ ေဖေဖတုိ႕မီးပံုပ်ံၾကည့္ေနစဥ္က်ေတာ္က ေနဆန္းနိုင္တို႕ ပြဲခင္းေစ်းမွာ ေစ်းေရာင္းေနသည္ဟု ကိုကိုၾကီးကေျပာထားသျဖင့္ က်ေတာ္ပြဲခင္းထဲတြင္လိုက္ရွာေနမိသည္။ထိုအခ်ိန္တြင္က်ေတာ္ ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးနွင့္မွတ္မိေနေသာ မ်က္နွာတစ္ခုကိုျမင္လိုက္ရသည္။ဟုတ္တယ္ ဆံပင္ရွည္ရွည္ အရပ္ကမတိုမရွည္နွင့္ ၾကည့္ေကာင္းေလာက္ရံု မ်က္နွာ၀ိုင္း၀ိုငး္နွင့္ ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းလွေသာမ်က္နွာေလး ဒီမ်က္နွာကိုက်ေတာ္ ဘယ္လိုအခ်ိန္မွာပဲေတြ႕ေတြ႕မွတ္မိသည္။ဟုတ္တယ္ဒါ က်ေတာ္ခ်စ္ရတဲ့က်ေတာ့္ခ်စ္သူမမိုင္ရယ္ပါ။ "မမိုင္ မမိုင္ " က်ေတာ္ စိတ္ေတြက္ိုမထိန္းခ်ဳပ္နိုင္စြာ စည္ကားလွေသာလူအုပ္ ၾကားတြင္ ခ်စ္ရသူေလးကိုလိုက္ေခၚေနမိသည္။သူၾကားသြားျပီ ........ဟုတ္တယ္သူၾကားသြားျပီ သူရုတ္တရက္ရပ္တန္႕လိုက္ျပီး က်ေတာ္ကိုလွည့္ၾကည္႕လာသည္ ။က်ေတာ္၀မး္သာလို႕မဆံုးခင္မွာပင္ မမိုင္မွာလူအုပ္ႀကီး၏တြန္းတိုက္မႈကိုမခံနိုင္ေတာ့ဘဲ ျပန္ပါသြားသည္။ "ေမာင္ေလး သူရိန္ ဒီတစ္ပတ္တနဂၤေႏြေန႕ မအိမ္ကိုလာခဲ့ေနာ္။" ေျပာေျပာဆိုဆိုနွင့္ ပင္ခ်စ္ရသူေလးမွာလူအုပ္ ႀကီး ျကားမွ ေပ်ာက္သြားခဲ့ေလျပီ။ တနဂၤေႏြ တဲ့ ခ်ိန္းလိုက္ျပန္ျပီလားမမိုင္ရယ္ ......။က်ေတာ္သက္ျပင္းေမာႀကီးကိုခ်လိုက္မိသည္။ ဒီလိုနွင့္ တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲ ႀကီးလည္း ျပီးသြားခဲ့သည္။က်ေတာ္ တနဂၤေႏြေန႕ကိုေရာက္ဖို႕ အတြက္ကိုရင္ခုန္ေနမိသည္။ေသာၾကာေန႕တြင္ ကိုရဲရင့္ေအာင္ က အလုပ္ရွာၿပီး ေလွွ်ာက္လႊာတင္ေပးထားုတာမို႕ အင္တာဗ်ဴူးေျဖရသည္။လုပ္ရမည့္ အလုပ္က စက္ႀကီးေမာငး္ သင္ ၊သြားလုပ္ရမည့္ေနရာကဖားကန္႕ျမိဳ႕ ၊ က်ေတာ္စိတ္၀င္အစားဆံုးအလုပ္ျဖစ္ျပီး က်ေတာ္သြုားခ်င္ေသာေဒသတစ္ခုျဖစ္သည္႕ျမန္မာနိုင္ငံ၏ရတန ာေျမတစ္ခုလည္း ျဖစ္ေသာ ေက်ာက္စိမး္ေျမ ဖားကန္႕ပင္တည္း။က်ေတာ္ကံေကာင္းစြာပင္အလုပ္ရခဲ့သည္။သြားရမည္႕ရက္က ေနာက္တစ္ပတ္ အဂၤါမို႕ က်ေတာ္ ၀မ္းသာသြားသည္။က်ေတာ္၏ျမိိဳ႕နွင့္ အေ၀းဆံုးကိုသြားရမွာမို႕လည္းပို၍ ေပ်ာ္ေနမ္ိသည္။ တနဂၤေႏြေန႕တြင္ က်ေတာ္ မမိုင္တို႕အိမ္ကို သြား၍ နႈတ္ဆက္မည္ ဟု စိတ္ကူးျပီးေနာက္ မမိုင္တို႕အိမ္ကိုထြက္လာခဲ့သည္။မမိုင္အိမ္ေရာက္ေတာ့ မမိုုင္အေမက "ေဟာသားသူ မင္းအမကေတာ့ေလမင္းကိုအားနာေနေလရဲ႕ သူ႕အလုပ္က ေက်ာင္းဆင္းပြဲနီးေနလို႕နားလို႕မရလို႕တဲ့အဲဒါ ေတြ႕ခ်င္ရင္ သူ႕အလုပ္ ထဲကိုလာခဲ့ပါတဲ့" က်ေတာ္ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ သူေခၚတိုင္းလာမိတယ္ လာတိုင္းလဲသူကရွိမေနတဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္ကိုမွ စြဲလမး္ေနမိသည္႕ က်ေတာ္စိတ္ကိုက်ေတာ္ နားမလည္နိုင္ေတာ့ေပ။က်ေတာ္ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ ...........။သက္ျပင္းကိုအခါခါခ်မိသည္။ေနာက္ မမိုင္ အေမကို ျပန္ျပံဳးျပရင္း "ဟုတ္ကဲ့အန္တီက်ေတာ္လိုက္သြားလိုက္ပါမယ္" အန္တီက္ို က်ေတာ္နႈတ္ဆက္ျပီး ေလးကန္စြာျပန္လာခဲ့သည္။ျဖစ္နိုင္ရင္က်ေတာ္လမ္းပင္မေလွွ်ာက္ခ်င္ ေလာက္ေအာင္ ႏြမ္းလ်ေနတာအမွန္ပင္။မမိုင္ အလုပ္ကို လုိက္သြားျပီးမမိုင္ကို က်ေတာ္ထာ၀ရနႈတ္ဆက္ရေတာ့မည္။ဟုတ္တယ္ က်ေတာ္တုိ႕ေတြ ျပန္မဆံုနိုင္ေတာ့မွာကိုက်ေတာ္ ႀကိဳသိေနမိသည္။ေမာပန္း လွစြာနွင့္က်ေတာ္လမ္းေလွ်ာက္လာစဥ္လမ္းတြင္ "ဘယ္လိုလဲ မရဲ႕ေမာင္ေလး ပါလား မင္း ရဲ႕မကမရွိျပန္ဘူးဟုတ္။မငး္ကဇြဲေကာင္းသားပဲ ဇြဲဆုေတာ့ရသင့္ တာေပါ့ေနာ္ ဟင္းဟင္း......... မင္းမမက အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ့မယ္ဆိုတာကို မင္းမသိေသးဘူးထင္တယ္။မငး္မမကမေျပာဘုူးလား" ဘယ္လို မမိုင္က အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ့မယ္ဆိုပါလား......။အို ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါနဲ႕သူကဘာဆိုင္တာမွတ္လို႕ငါသြားတာသူ႕ကိုသြားနႈတ္ဆက္ဖို႕ သက္သက္ပဲ။က်ေတာ္အေတြးနွင့္က်ေတာ္ မမိုင္ဆီကိုလာ မိသည္။ မမိုင္ဆီကိုေရာက္ေတာ့ မမိုင္ကက်ေတာ္ကိုျမင္သည္နွင့္ "ေဟာ ေမာင္ေလးသူရိန္ပါလား ေဆာရီးေနာ္ေမာင္ေလး မမ အလုပ္ကအေရးႀကီးေနလို႕မင္းကိုခ်ိန္းထားျပီးေစာင့္မေနမိဘူး" က်ေတာ္မဲ့ျပံဳးေလးတစ္ခုကိုဖန္တီး ရင္း "ရပါတယ္မရယ္ က်ေတာ္ျပသနာမရွိပါဘူး ဟင္း...မသူဇာရဲ႕ခနဲ႕တဲ့စကားေတြကို ၾကားရတာကလြဲရင္ေပါ့ ဒါလည္းကိစၥေတာ့မရွိပါဘူး က်ေတာ္အျပစ္နဲ႕က်ေတာ္ပါ။" က်ေတာ္ဆိုလိုက္ေတာ့ မမိုင္က မခ်ိျပံဳးေလးျပံဳးျပရင္း "မင္းမသိလို႕ပါေမာင္ေလးရယ္ ခနဲ႕ခံရတာေမာင္ေလးတစ္ေယာက္တည္းမဟုုတ္ပါဘူး သူဇာနဲ႔မမက အိမ္နီးခ်င္းဆိုတာကို သိတယ္ဆိုရင္ မ ဘယ္လိုစကားေတြကို ၾကားေနရမယ္ဆိုတာကိုမင္းနားလည္မွာပါ။" နားလည္ရမယ္ဘာကိုလည္းမမရယ္ က်ေတာ္လိုအိမ္ မိဘေတြကတစ္မ်ိဳးအကိုကဖုန္းနဲ႕တစ္မ်ိဳးတားေနတဲ့ၾကားကမမိုင္ဆိုတဲ့က်ေတာ္ထက္အသက္ၾကီးတဲ့သူကိုမွစြဲလမး္ေနတဲ့က်ေတာ္အတြက္ေရာမမထည္႕မတြက္ေတာ့ဘူးလား။က်ေတာ္ဒီစကားေတြကို စိတ္ထဲကေန အဆက္မျပတ္ေျပာေနမိသည္။မမိုင္ က က်ေတာ့ ပုခံုးကို လုပ္ျပီး "ေမာင္ေလး ေမာင္ေလးသူရိန္ ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ ဒီမွာ မမ မင္းအတြက္စာေလးတစ္ေစာင္ေရးထားတယ္။မင္းေနာက္ေတာ့ ဖတ္ၾကည္႕ေပါ့။မင္းဖားကန္႕သြားမလို႕ဆို မမ ကေတာ့မင္းကိုမသြားေစခ်င္ဘူး ဒါေပမယ့္ မမ နွင့္ကဘာမွမဆိုင္ေတာ့ မတားေတာ့ပါဘူး မင္းမိဘေတြကခြင့္ ျပဳရင္ျပီးတာပါ ပဲ သြားေတာ့ေနာ္ မမ နႈတ္ဆက္ပါတယ္ ေမာင္ေလးရယ္။" မမိုင္က က်ေတာ္ကိုအျပံဳးေလးနဲ႕နႈတ္ဆက္ျပီး ခ်က္ခ်င္းလွည့္ထြက္သြားတယ္ ။ဒါေပမယ့္ မမိုင္ရဲ႕မ်က္ရည္ေတြကိုေတာ့က်ေတာ္ျမင္လိုက္ပါတယ္။မမိုင္ လွည္႕သြားေတာ့က်ေတာ္လည္း "မမ ................" "..................." မမိုင္က က်ေတာ္ကိုလွည့္ၾကည့္ေပမယ့္ ဘာစကားမွမဆိုပါ ငိုေနေသာမ်က္လံုးေတြနွင့္ ျပံဳးျပေန သည္။ "က်ေတာ္လည္းမမိုင္ကိုနႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။"ထာ၀ရေပါ့ မမိုင္ရယ္.................က်ေတာ္ဒီစကားကိုေတာ့စိတ္ထဲကပဲေျပာျဖစ္ခဲ့ တယ္ ။ခ်က္ခ်င္း ျပန္လွည့္ထြက္လာျပီး ဆိုင္ကယ္စက္နိႈးျပီး ျပန္လာခဲ့ေတာ့တယ္။ရုတ္တရတ္ က်ေတာ္ပါးျပင္ေပၚကို ေရစက္ေလးေတြက်လာတယ္။ဟင္...ဒါမ်က္ရည္ေတြလား ငါ....ငါ ငိုေနမိတာလား မဟုတ္ဘူးငါမငိုပါဘူးငါကဘာလို႕ငိုရမွာလဲ။က်ေတာ္စိတ္ကိုျပန္ထိန္းခ်ဳပ္ရင္း အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့တယ္။အိမ္ေရာက္ေတာ့ေမေမတို႕ကိုလည္းမေတြ႕တာနွင့္ မမိုင္ေပးလိုက္ေသာစာေလးကို ဖြင့္ ဖတ္မိသည္။စာေလးက "သို႕............ ေမာင္ေလးသူရိန္ မမ မင္းကိုခ်ိန္းထားျပီးေစာင့္မေနတာကိုခြင့္လႊတ္ပါ မမမင္းကိုစကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာခ်င္တယ္။ဒါေပမယ့္ေတြ႕ရေတာ့မွာမဟုတ္လို႕မင္းကိုစာေလးနဲ႔ပဲေျပာခဲ့ပါတယ္။မမမွာ မင္းနဲ႔အရမ္း တူတဲ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိခဲ့ဖူးတယ္။သူနာမည္က နိုင္နိုင္တဲ့ သူနဲ႔မနဲ႔ကငယ္ငယ္ေလးကတည္းးကေက်ာင္းအတူတက္ခဲ့ၾကတာေလ။သူကေပ်ာ့လြန္းတယ္ေမာင္ေလးရယ္။သူ႕ကိုသူမ်ားကစရင္လည္းဘာမွ ျပန္မေျပာ ျပန္မလုပ္နိုင္ေတာ့မမ ကပဲသူဖက္က ရပ္ျပီး ေျပာေပးခဲ့ရတယ္ ။ကာကြယ္ေပးခဲ့ရတယ္။မမတို႕ ရွစ္တန္းနွစ္ေရာက္ေတာ့သူကေျပာတယ္။"ငါတို႕ၾကီးလာရင္အတူတူေနၾကမယ္ေနာ"္တဲ့သူကအဲလိုေျပာေတာ့မမက ဘယ္လိုျပန္ေျပာလိုက္လဲသိိလား "နင့္လိုအေျခာက္မ်ိဳးနဲ႕ေတာ့ အတူမေနပါဘူး"လို႕ေျပာလိုက္တယ္။အဲဒီအခ်ိန္က စျပီး သူ႕ကိုမမ မေတြ႕ရေတာ့ဘူး ။ေနာက္ေတာ့စစ္ထဲ၀င္သြားတယ္ဆိုတဲ့သတင္းပဲၾကားလိုက္ရတယ္။နွစ္နွစ္ေလာက္ေနေတာ့ သူ႕အေဖနဲ႕ေတြ႕ေတာ့ေမး ၾကည့္ေတာ့ စစ္ထဲမွာအရက္ေတြ အရမး္ေသာက္လို႕ အသည္း ကၽြမး္ျပီးေသသြားတယ္တဲ့။မမဘယ္လိုခံစားရလဲေမာင္ေလး ေတြးၾကည့္စမး္ပါ မမ ရဲ႕ စကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္ လူတစ္ေယာက္ ဆံဳးရႈံးလိုုက္ရတယ္။မမေလ ေမာင္ေလးကိုမေတြ႕ခ်င္လို႕မဟုတ္ပါဘူး ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္းေျပာရရင္ေမာင္ေလးကိုမေတြ႕ရဲလို႕ ။ဘာလုိ႕လဲသိလား တီေလး တို႕ကေျပာတယ္ " သူရိန္က လူပ်ိဳျဖစ္လာျပီတဲ့အရင္တုန္းကလိုမဟုတ္ေတာ့ဘူး ပိုေခ်ာလာတယ"္တဲ့ မမေလ အဲဒီစကားေတြၾကားေတာ့ေမာင္ေလးကိုမ်က္နွာခ်င္းမဆိုင္ခ်င္ေတာ့ဘူး ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ မမ ေမာင္ေလးကိုခ်စ္မိသြားမွာဆိုးလို႕ပဲ။မမ မွာခ်စ္သူရွိတယ္ဆိုတာကို မင္း လဲသိျပီးေရာ့ေပါ့ သူကမင္းတို႕ရပ္ကြက္မွာေနတယ္ ။အခုသူက မေလးရွားမွာေလ။သူကမမ ထက္ အသက္နွစ္နွစ္ ၾကီးတယ္။မမရဲ႕အႏြံတာကိုလည္းခံတယ္ေလ။မမ ဘ၀အတြက္အိမ္ေထာင္ဖက္ေရြးခ်ယ္တဲ့အခါ မမထက္အသက္ငယ္တဲ့သူကိုမမ မေရြးခ်ယ္ခ်င္ဘူးေမာင္ေလး မမထက္အသက္ၾကီးတဲ့သူကိုပဲမမေရြးခ်ယ္ရမယ္ေလ ကိုယ့္ထက္အသက္ငယ္တဲ့သူကိုယူျပီးသူ႔အႏြံတာကို ခံေနရမွာ မမ မလို ခ်င္ဘူးေမာင္ေလး ။မမရဲ႕ခ်စ္သူက နွစ္လေလာက္ေနရင္ျပန္ေရာက္ေတာ့မယ္ သူနဲ႕မမ အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ့မယ္ ။မမတို႕မဂၤလာေဆာင္ရင္ မင္းကိုရွိေစခ်င္တယ္။ ရက္စက္လွခ်ည္လားမမရယ္ မမရဲ႔မဂၤလာေဆာင္မွာက်ေတာ္ကဘယ္လိုမ်က္နွာမ်ိဳးနဲ႕ရွိေနေပးရမွာလဲ။ က်ေတာ္စာကိုဆက္ဖတ္လိုက္သည္။ မင္းအခုဖားကန္႕ကိုသြားေတာ့မယ္ဆိုေတာ့မမ စိတ္မေကာင္းဘူး ေမာင္ေလး မငး္ဟုိေရာက္ရင္ဂရုစုိက္ေနပါ။အစစအရာရာေပါ့။မင္းကိုေနာင္ေနာင္လိုျဖစ္မွာကိုမမ မလိုလားဘူးေမာင္ေလး။ဒါပဲေနာ္စာအရမး္ရွည္သြားျပီ။ မင္းရဲ႕ မမိုင္.." တဲ့ ဟား ဟား.........က်ေတာ္ စိတ္အလိုမက်စြာေအာ္ရယ္လိုက္မိသည္။အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ့မယ့္မိန္းမတစ္ေယာက္ကိုမွခ်စ္မိတဲ့ တကၠသိုလ္ ပထမနွစ္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသိဥာဏ္ကို က်ေတာ္ အံ့ၾသ သည္။ေနာက္ျပီး ကိုယ့္ထက္အသက္ငယ္တဲ့သူကိုဘ၀အတြက္မေ၇ြးခ်ယ္ဘူးဆုိတဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္က ကိုယ့္ထက္အသက္ငယ္တဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ၾကိဳးရွည္ရွည္နွင့္ လွန္ထားခဲ့သည္ေလ။ထိုမမိန္းမကပဲ က်ေတာ္ကိုခ်စ္မိမွာဆိုးသည္တဲ့ ေလ။အလကား သတၱိမရွိတဲ့မမိန္းမ အခ်စ္ဆိုတာ ကိုအသံုးခ်ျပီး သူ႕ရဲ႔အႏြံတာခံမယ့္ေယာက္်ားကို ေရြးခ်ယ္ခ်င္တဲ့မမိ္န္းမ ေတာ္ျပီ ။ခင္ဗ်ားကိုေတာ့က်ေတာ္အေၾကာက္ၾကီးေၾကာက္သြားခဲ့ျပီမမိုင္။ က်ေတာ္္သူ႔အတြက္စာေလးတစ္ေၾကာင္းကိုေရးျပီး ေနဆန္းနိုင္ဆီကိုထြက္လာခဲ့သည္။ "မမိုင္ က်ေတာ္ကေလ အခ်စ္ကိုပဲတန္ဖိုးထားတယ္ ကိုယ့္စိတ္ခ်မ္းသာမႈအတြက္အခ်စ္ကိုအသံုးခ်တတ္တဲ့မိန္းမ တစ္ေယာက္ကို က်ေတာ္ဘယ္တုန္းကမွလည္း ခ်စ္ခဲ့မွာမဟုတ္သလို ဘယ္ေတာ့မွလည္းခ်စ္လာမွာမဟုတ္ပါဘူး"က်ေတာ္ဒီစာကိုရင္နာနာနွင့္ ေရးလိုက္ျခင္းပင္။ "အကိုသူရိန္တကယ္သြားေတာ့မွာလား "ေနဆန္းက က်ေတာ္ကိုေမးလာေတာ့ က်ေတာ္ ေလ်ာ့ရဲစြာ ျပန္ျပံဳးျပရင္း "အင္းသြားေတာ့မယ္ညီ ကိုယ္၀ါသနာပါတဲ႕အလုပ္ကိုကိုယ္လုပ္ရေတာ့မယ္ေလ။ကိုယ္၀မး္သာတယ္ညီ ျပီးေတာ့ကိုယ္ ဒီျမိဳ႕နဲ႔အေ၀းဆံုးမွာေနခ်င္တယ္။နႈတ္ဆက္ပါတယ္ကြာေနာ္။" က်တာ္ေနဆန္းက္ိုနႈတ္ဆက္ျပီး ျပန္လာခဲ့သည္။သြားရမွာ အဂၤါေန႕ျဖစ္ေပမယ့္ တစ္ညေလးေတာင္ ထပ္မေနခ်င္ေတာ့တာနွင့္ က်ေတာ္ မႏၱေလးကို တစ္ရက္ၾကိဳဆင္းလာခဲ့သည္။ေမေမနွင့္ေဖေဖက္ိုနႈတ္ဆက္ ကန္ေတာ့ေတာ့ေမေမက မ်က္ရည္ ေတြနွင့္ တားရွာသည္။ "ေမေမကေတာ့မသြားေစခ်င္ဘူးသားရယ္" က်ေတာ္ေမေမကိုစိတ္မဆငိ္းရဲေစခ်င္ ေပ သို႕ေပေသာ္လည္း ...ကိုယ့္ဘ၀တိုးတက္ဖို႕ဆိုတာက ဘယ္သူနဲ႔မဆိုခြဲသင့္ရင္ခြဲရမယ္ေလ။က်ေတာ္ဆံုး ျဖတ္ခ်က္ကိုျပန္မျပင္လိုတာေၾကာင့္ ေမေမကို နႈတ္ဆက္ျပီး နွစ္သိမ့္မေနေတာ့ဘဲ ဇြတ္ထြက္လာခဲ့သည္။က်ေတာ္ရင္ထဲမွာေတာ့.........."သားကိုခြင့္လြတ္ပါေမေမရယ္" က်ေတာ္မ်က္ရည္ကိုမနည္းထိန္းရင္း ခရီးကိုစတင္ခဲ့သည္။ထိုခရီးက က်ေတာ္ လူ သားေတြရဲ႕ေလာကထဲကိုေျခစံုျပစ္ရပ္ ရမည့္ခရီးပင္တည္း။ ၾကာခဲ့ပါျပီ ၾကာဆိုနွစ္နွစ္ သံုးနွစ္ေလာက္ပင္ရွိေတာ့မည္ထင္၏။က်ေတာ္တတိယနွစ္စာေမးပြဲကို ေျဖ၇န္ မႏၱေလး သို႕ေရာက္ေနသည္။ဒုတိယနွစ္ ေျဖခ်ိန္တြင္လည္းက်ေတာ့္ျမိဳ႕သို႕မျပန္ေတာ့ဘဲမနး္ေလးမွာပင္ေနလိုက္တာမို႕ ေမေမနွင့္ေဖေဖတို႕မႏၱေလးမွာလာေတြ႕ၾက သည္။ယခုနွစ္တြင္ေတာ့က်ေတာ္ က်ေတာ့ျမိဳ႕ေလးသို႕ျပန္ရေပအံုးမည္။အေျကာင္းကေတာ့ က်ေတာ္စာေမးပြဲေျဖေနစဥ္ အိမ္မွသတင္းတစ္ခုေရာက္လာခဲ့သည္။သတင္းကေတာ့ ေမေမဖုန္းဆက္ေျပာျခင္းပင္ "သားသူ မငး္အကို က သီတင္းကၽြတ္ရင္ မိန္းမယူေတာ့မယ္တဲ့" က်ေတာ္အံ့ၾသ လြန္း၍ ဘာမွျပန္မေျပာနုိင္ေတာ့ပါဘဲဖုန္းကိုျပန္မေျပာနုိငိ္ေတာ့ပဲျပန္ခ်ထားလိုက္မိသည္။က်ေတာ္ကိုကိို ၿကီးမွာရည္းစားရွိမွန္း မသိခဲ့ဘူး ။ၾကားလည္းမၾကားဘူးခဲ့ေခ် ။အခုေတာ့ကိုကိုၾကီးကမိန္းမယူေတာ့မည္တဲ့။......................။ က်ေတာ္စာေမးပြဲ ျပီးေတာ့ အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့သည္။အိမ္ေရာက္သည္နွင့္က်ေတာ္အသိခ်င္ဆံုးကိစၥတစ္ခုကို အရင္ေမး ၾကည့္မိသည္။ "ေမေမ ကိုကိုၾကီးယူမယ့္မိန္းမက ဘယ္ကလဲဟင္”က်ေတာ္ေမးလိုက္ေတာ့ ေမေမက က်ေတာ္ကို ညိိႈးငယ္စြာၾကည့္လာရင္း “သူ႕ ခ်စ္သူနာမည္က စနး္သႏၱာတဲ့” ေအာ္ကိုကိုၾကီးေတာင္မိန္းမယူေတာ့မွာပါလား။ က်ေတာ္မ်က္လံုးထဲမွာမဆီမဆိုင္ မ်က္နွာတစ္ခုကိုျပန္ျမင္လိုက္မိသည္။ေၾသာ္.........သူလည္း အိမ္ေထာင္က်ျပီထင္ပါရဲ႕.........။အိုငါနဲ႕ဘာဆိုင္တာမွတ္လို႕ သူ႕ဖာသာ အိမ္ေထာင္က်တာပဲ က်ေတာ္စိတ္ထဲ ကေနထိုမ်က္နွာကို ရွင္းထုတ္လုိက္ရသည္။ ေအာ္.........ျပီးခဲ့ပါျပီေလ.......။ တကယ္ေတာ့ထိုကိစၥမွာ ထုိမွ်နွင့္ မျပီးေသးေၾကာင္းးကိုက်ေတာ္ေနာက္က်မွသိခဲ့ရသည္ေလ...။ ကိုကိုၾကီးမဂၤလာေဆာင္ကိစၥအတြက္ ဖိတ္စာရိုက္တာ ကအစ ေစ်း၀ယ္တာအဆံုး ေမေမနွင့္က်ေတာ္ တာ၀န္ယူလိုက္တာမို႕ မအားတာနွင့္သူငယ္ခ်င္းေတြနွင့္လည္းမေတြ႕ျဖစ္ေသးပါ။ေနာက္မွ ဖိတ္စာသြားပို႕ရင္းမွ ေတြ႕ေတာ့မည္ဟုက်ေတာ္ စဥ္းစား ထားသည္။ဖိိတ္စာေတြရလို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီကို သြားပို႕ေတာ့ ေနဆန္းက "ကိုသူရိန္ဘယ္တုန္းကျပန္ေရာက္တာလဲ က်ေတာ္တို႕ဆီေတာင္မလာဘူးေနာ္။ဘာျဖစ္လို႕လဲ အသည္းကြဲေနျပီလား" ေနဆန္းဘာကိုဆိုလိုတာကိုက်ေတာ္နားမလည္ တာမို႕ ဇေ၀ဇ၀ါနွင့္ "ငါက ဘာကိုအသည္းကြဲရမွာလည္း ေနဆန္း မင္းေျပာတာကိုငါနားမလည္ဘူး " "ေအး အခုမင္းနားလည္ေအာင္ ငါေျပာျပမယ္" ရုတ္တရတ္ ကိုေမာင္ ေရာက္လာျပီး က်ေတာ္ကို ရွင္းျပသည္။ "သူငယ္ခ်င္း ငသူ မင္းခ်စ္လွပါတယ္ဆိုတဲ့မင္းမမ ႀကီးေလ အခု မဂၤလာေဆာင္ေတာ့မယ္ကြ။" "............................" က်ေတာ္ဘာျပန္ေျပာရမွာလည္း က်ေတာ္ေျပာဖုိ႕စကားလံုးေတြ ရွာလုိ႕မရေတာ့ ပါ။ "ဟုတ္တယ္ကိုသူရိန္ သူ သန္ဘက္ခါမဂၤလာေဆာင္ေတာ့မွာ..အကို တကယ္မသိေသးဘူးလား" "ဟုတ္တယ္ ေနဆန္း ငါမသိဘူး သိစရာလည္းမလိုဘူးလုိ႕ထင္တာပဲ မင္းတို႕အခုငါ့ကိုဘာသေဘာနဲ႕ ဒါေတြလာေျပာေနတာလည္း ငါသိေတာ့ေရာဘာထူးမွာမို႕လညး္သူငယ္ခ်င္းတို႕ရာ မင္းတို႕ငါကိုထပ္ျပီးခံစားေနမယ္ထင္ရင္မွားသြားမွာေပါ့ သူငယ္ခ်င္းတို႕တခ်ိန္တုန္က ငါ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို အခ်စ္ၾကီးခ်စ္ခဲ့တာမွန္ေမမယ့္ အခုခ်ိန္မွာငါ အနာႀကီးနာတယ္သူငယ္ခ်င္း ငါ့ဘ၀မွာသူလိုမမိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႕ပတ္သက္ခဲ့တာက ငါ့အတြက္သင္ခန္းစာ တစ္ခုလို႕ပဲငါသေဘာထားတယ္။ငါသြားမယ္ကြာ ကိုကိုႀကီးမဂၤလာေဆာင္ကိုေတာ့ လာၾကအံုးေနာ္ ငါေမွ်ာ္ေနမယ္ ငါသြားျပီ"က်ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္ကိုနႈတ္ဆက္ျပီး အိမ္ျပန္လာခဲ့သည္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အိမ္ေရွ႕မွာဆိုင္ကယ္ေတြ သံုး စီးေလာက္ကိုေတြ႕လိုက္ ၇ေတာ့ က်ေတာ္ ေအာ္...ကိုကိုျကီးသတို႕သမီးဖက္က ထင္ပါရဲ႕ ဖိတ္စာေတြလာ ယူတာ ျဖစ္မယ္ဟု ေတြးလိုက္မိသည္။က်ေတာ္ အိမ္ ထဲကိုေရာက္ေတာ့ က်ေတာ့မ်က္လံုးကို က်ေတာ္ မယံုနိုင္ေအာင္ျဖစ္မိသည္။ သူ........သူ ဟုတ္ပါတယ္ ဒီမ်က္နွာကို က်ေတာ္ ဘယ္လုိအခ်ိန္မ်ိဳးမွာပဲေတြ႕ေတြ႕မွတ္မိေန ေအာ္စြဲလမ္းခဲ့ဖူးသည္မဟုတ္ပါလား။ ေမေမကက်ေတာ္ကိုျမင္ေတာ့ မ်က္နွာ ညိႈးသြားျပီးေနာက္ ခ်က္ခ်င္း မ်က္နွာကို ျပန္ျပင္္လိုက္ခါ "ဟယ္ သားသူေတာင္ျပန္လာျပီ သားသူငယ္ခ်င္းေတြက္ိုဖိတ္ခဲ့လားသား" "ဟုတ္ဖိတ္ခဲ့ပါတယ္ေမေမ” က်ေတာ္ ဘယ္သူကိုမွစကားေျပာခ်င္စိတ္မရွိေတာ့တာမို႕ အခန္းထဲကို၀င္ျပီးနားေနလိုက္သည္။စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်က္နွာေျပာင္တိုက္ရဲတဲ့မမိန္းမပဲ ငါ့အိမ္ကိုသူကဘာလာလုပ္တာပါလိမ့္”ဟုေတြးေနမိသည္။ဒါနဲ႕ ကိုကိုျကီးယူမယ့္မိန္းမလဲ မေတြ႕ပါလား သူ မအား လုိ႕ဒီမိန္းမလာ ယူတာ လား က်ေတာ္ ေခါင္းထဲတြင္အေတြးမ်ားနွင့္ ျပည့္နွက္ေနသည္။က်ေတာ္ဘာလုပ္ရမလဲ.................။ သူတုိ႕ျပန္သြားေတာ့ က်ေတာ္ေမေမ့နားကိုကပ္ျပီး “ေမေမ ေစာေစာက သူတုိ႕က ........” “ေအာ္သားရယ္ အဲဒါ မင္းအကို ယူမယ့္မိန္းမေလ ဖိတ္စာေတြလာယူတာ သူတို႕ဖက္က လူေတြကိုလည္း ဖိတ္ရအံုးမယ္မဟုတ္လား” က်ေတာ္ ေခါင္းထဲ မူးေနာက္သြားသည္။ျဖစ္န္ိုင္ရင္က်ေတာ္ ေလ နွင့္အတူလြင့္ေမွ်ာသြားခ်င္မိသည္။ဒီမိန္းမက က်ေတာ္ အကို ယူမယ့္ မိန္းမတဲ့ က်ေတာ္ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ.......က်ေတာ္ ......က်ေတာ္ဘာလုပ္ရမလဲ။ မဂၤလာေဆာင္ေန႔ မဂၤလာ ေဆာင္ေသာေန႕သို႕ေရာက္ေသာ္ က်ေတာ္ကိ္ုေနဆန္း နိုင္မွ စာတစ္ေစာင္လာေပးသည္။ “ကိုသူရိန္ ကိုမမိုင္က ေပးခိုင္းလိုက္တာပါ။မေန႔ကလာေပးသြားတာေလ။ေပးျဖစ္ေအာင္ေပးလိုက္ပါ အေရးျကီးတယ္တဲ့ အဲဒါကိုသူရိန္ ဖတ္ၾကည့္လိုက္အံုးေနာ္ က်ေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္။” ေနဆန္းနိုင္နွင့္သူငယ္ခ်င္းတစ္စုျပန္သြားေတာ့က်ေတာ္ စိတ္ထဲကို အေတြးေပါင္းမ်ားစြာ ၀င္လာသည္။က်ေတာ္ ဒီစာကို ဖတ္သင့္ေသးလား ဖတ္ၾကည့္ရမွာလား။က်ေတာ္ေတြးေတာေနစဥ္မွာပဲ မဂၤလာေဆာင္ မွ စက္ထဲကသီခ်င္းေလးက “ကိုယ္ျမတ္နိုးဖူးသူရဲ႕လက္နဲ႕ကိုယ္တိုင္ေရးလို႕ထားရွာတယ္..................................................................ဒီစာကိုဖြင့္လို႕မဖတ္ေတာ့ဘူး ........ဒီစာကိုဖြင့္လို႕မဖတ္ၾကည့္ေတာ့ဘူးကြယ္။”တဲ့ က်ေတာ္ ေနဆန္းေပးခဲ့ေသာစာေလးကို လံုးေခ်ျပီး အေ၀းသို႕ လႊင့္ ပစ္လုိက္ေတာ့သည္။ မဂၤလာေဆာင္က ေအာင္ျမင္စြာျပီးေျမာက္သြားခဲ့ေပျပီ။က်ေတာ္နွင့္ မမိုင္တို႔ဇာတ္လမး္ေလးက တကယ္ပင္ အဆံုးသတ္သြားေပျပီ။က်ေတာ္လည္း က်ေတာ္လုပ္ငန္းတည္ရွိရာျမိဳ႕ေလးသို႕ျပန္သြားရန္မျဖစ္ေသးတာမို႕ လုပ္ငန္းတစ္ခုကိုရွာ၍ မႏၱေလး မွာပင္ေနေနလိုက္သည္။ အကယ္၍မ်ားက်ေတာ္ စာေလးကိုဖတ္ျပီး မမိုင္ေလးမွာ အမႊာအမတစ္ေယာက္ရွိသည္ဆိုတာနွင့္ မမိုင္ေလးမွာ ေရာဂါရွိတာမို႕က်ေတာ့ကို မခ်စ္နိုင္ ေၾကာင္းနွင့္သူမွာရည္းစားရွိသည္ဆိုျပီးလိမ္ညာျပီးေနာက္........။က်ေတာ္ ဖားကန္႕သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနစဥ္မွာပင္ သူ၏ကင္ဆာေရာဂါေၾကာင့္ သူ၏ေဆြမ်ိဳးမ်ားရွိရာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕တြင္ပင္ေသဆံုးသြားေၾကာင္း................က်ေတာ္အပါအ၀င္က်ေတာ္၏သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးသိခဲ့ပါမူ......................................................။။ ။။ ၾကိဳးစားပါမည္။။ ။။

ခရီးနီး၍မသိပါ

(၁)ေဟ့ေကာင္ေတြ ေဟ့ေကာင္ေတြ ဟာ ဒီေကာင္ေတြငါေခၚေနတာကို ဘာလိုိ႕႕လွည္႕မၾကည္႕တာပါလိမ့္ က်ေတာ္စိတ္တုိသြားသည္။သူတုိ႕ေတြ က်ေတာ္ေခၚေနတာက္ိုဂ၈ုမစုိက္ပဲနွင္ သူတို႕ေတြူက ျမစ္ကမ္းပါးဘက္ကိုစိတ္၀င္တစားၿကည္္႕ေနၿကသည္။ သူတို႕ေတြဘာကိုၾကည္႕ေနတာပါလိမ့္က်ေတာ္လည္းစိတ္၀င္စားၾကည္႕လိုက္ေတာ့ အလို ျမစ္ကမ္းပါမွာလူေတြစုၿပံဳျပီး ျမစ္ထဲကိုေငးေနျကတယ္ ရင္ဘက္ကို လက္နွင့္ဖိတဲ့သူကဖိိလို႕ေပါ့့။အဲဒီအခ်ိန္မွာ ပန္ပန္ရဲ႕ စိုးရိမ္တၾကးီေအာ္လိုက္သံကို ၾကားလိုက္ရတယ္။ "ဟဲ့ေကာငး္ ဘယ္္ရာက္သြားလဲ ေကာင္းဘယ္ေရာက္သြားတာလညး္" ဟင္ဒီေကာင္ေတြဘာေတြျဖစ္ေနလဲမသိပါဘူးငါ့ကိုေတာင္မျမင္ျကဘူးလားမသိဘူး။ ဟား ဟား ဟား..... ဘာလိုိ႕မျမင္တာလဲမသိဘူးေနာ္"ေဟ့ ငါဒီမွာေလ နင္တို႕ကလညး္ ကန္းေနလားဟဲ့ငါဒီမွာေလ " က်ေတာ သူတို႕ကိုေအာ္ရလြန္းလို႕အာေခါင္ေတြလညး္နာလာသည္။သူတုိ႕ကေတာ့ မၾကားၾကေသးေပ။ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးက က်ေတာ္နာမည္ကို သာေအာ္ေခၚျပီ ျမစ္ကမး္ပါးကို ေျပးသြားၾကျပီ က်ေတာ္လညး္ သူတိို႕ေနာ္ကကူေနလိုက္ရေတာ့တာေပါ့။ ျမစ္ကမး္ပါးကိုေရာက္ေတာ့ သူတိို႕ေတြကအနားကလူတစ္ေယာက္ကို ေမးေနျကတယ္ "ဦးေလး ဒါဘာလုပ္ေနတာလဲဟင္"ညိမး္ရဲ႕ေမးလုိက္တဲ့အသံပါ။ေနာက္ျပီးသူကပဲ ဆက္ျပီးေတာ့ "ဟို ဟိုေလ ဦးေလး ဒီနာ းမွာေလ အရပ္ရွည္ ရွည္နဲ႕ ေဘာင္းဘီ အနက္ အကၤ်ီအျဖဴ၀တ္ထားတ့ဲံေကာင္ေလးကိုမေတြံမိဘူးလားဟင္" သူကအဲလိုေမးလိုက္ေတာ့ အဲဒီဦးေလးၾကီးက "သူတို႕ ကသမီးတို႕နဲ႕ဘယ္လိုေတာ့လို႕လညး္"ေလးေလးနက္နက္ေမးလိုက္သံပါ။ "သူကက်ေတ္တို႕သူငယ္ခ်င္းပါ ခင္ဗ် "ကိုရဲကေျဖလိုက္ျခင္းပင္။" ေအး မင္းတို႕သူငယ္ခ်ငး္ေရနစ္ေနလို႕ ဟုိမွာသြားဆယ္ေနၾကတယ္ေလမျမင္ဘူးလား ဟင္ "ဘယ္လို ငါကေရနစ္တယ္ မဟုတ္တာ ငါကဒီမွာေလ ဘာလို႕ေရနစ္ရမွာ လဲ "ဟိတ္ေကာင္ေတြ ညိမး္ ငါဒီမွာေလ ငါကဘာလို႕ေရနစ္ရမွာလဲ မဟုတ္ဘူးငါ ေရမနစ္ဘူး နင္တို႕ကိုအဲဒီလူၾကီးးညာေနတာမအယံု ၾကပါနဲ႕ငါဒီမွာေလဟာ " ငါနဲ႕ပန္ပန္ ေရေဆာ့ေနၾကရင္းနဲ႕ ပန္ပန္ပေရဆာလို႕ေရသြား ေသာက္တယ္။ငါကသူျပန္မလာတာ ၾကာေနလို႕ အေနာက္ကေနလိုက္သြားတယ္ ေနာက္ သူူတုိ႕နာ္းကို ေရာက္ေတာ့သူတုို႕ကငါေခၚတာကို မၾကားၾကဘူးေလ ။အဲဒါကို ငါကဘာလို႕ေရနစ္တယ္လို႕ေျပာရတာလဲ။ ဒီလိုနဲ႕ သူတို႕ေတြအားလံုး ျမစ္ထဲကို ရင္တမမ နွင့္ ေစာင့္ၾကည္႕ေနၾကတယ္။ေတာ္ေတာ္ၾကာေနျပီ သြားဆယ္တယ္ဆိုတဲ့လူေတြလည္း ျပန္တက္လာလိုက္ျပန္ငုပ္လိုက္နဲ႕ ေပါ့။ျမစ္ကမး္မွာဆိုေတာ့ ရွာရတာေတာ့သက္သာ တယ္ထင္ပါရဲ႕ (2 )နာရီေလာက္ ၾကာေတာ့ သူတို႕ေတြ လူတစ္ယာက္ုိကို ထမး္ၿပီး ကမး္ေပၚတက္လာၾကတယ္။ ၾကည္႕ထား ၾက ငါမဟုတ္ပါဘူးဆိုတာကို အလကား ရွာ ျကံျပီး စိတ္ပူေနတယ္။ ေဟာ ကမး္ေပၚကိုေရာက္လာျပီ ေသခ်ာ ၾကည္႕ ၾကည္႕ ရမယ္ ဘယ္သူမွန္းမသိတဲ့လူကိုေတာ့ ငါလို႕ထင္ျပီး သူငယ္ခ်င္းေတြ စိတ္ပူေနမွာကိုေတာ့မလိုလား ဘူး။က်ေတာ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည္႕လိုက္တယ္ ဟင္ က်ေတာ္ မ်က္စိေတြ ပ်ာေ၀သြားတယ္။သူသူ က ကူ်ေတာ္ပါလား ဒါ ဒါ ဆိုရင္ က်ေတာ္က ..........................။ (၂) " ေဟ့ ေကာင္း သန္ဘက္ခါ ငါ့့ေမြးေန႕ေနာ္ " သူငယ္ခ်င္းမေလး ညိမး္က ေျပာလာေတာ့ က်ေတာ္ ေခါင္း ညိတ္လိုက္ သည္။ေနာက္ က်ေတာ္က ျပံဳးစိစိ နွင့္ "ေမြးေန႕ဆိုေတာ့ ဘယ္မွာ လိုက္ေကၽြး မွာလဲ ငါတို႕အားလံုးလား လက္ေဆာင္ေတာ့ မေပးနိုင္ဘူးေနာ္္ ၾကိဳေျပာထားလိုက္မယ္။ မုန္႕က ဘယ္မွာေကၽြးမွာလဲ" က်ေတာ္ စလိုက္ေတာ့္ ညိမး္က နႈတ္ခမး္စူကာ" အငတ္ေကာင္ စားဖို႕ပဲသိတယ္ လက္ေဆာင္က်ေတာ့မေပးခ်င္ဘူး ရပါတယ္ လက္ေဆာင္မေပးလဲ ကန္ပတ္လမ္းမွာ အကုန္လံုးကို လိုက္ေကၽြးမွာပါ။" "အင္း ကတိေနာ္ ငါကစတာပါ ဟကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းပဲလက္ေဆာင္ေတာ့ ေပးရမွာေပါ့"ဒီလိုနဲ႕သူ႕ကိုနႈတ္ဆက္ျပီး က်ေတာ္ အေဆာင္ကိုျပန္လာ လိုက္တယ္ ေက်ာင္း ကျပန္လာတာမို႕ ပင္ပန္း လြန္းတာ ေၾကာင့္ အိပ္ပစ္လိုက္တယ္။အိပ္ လို႕ေပ်ာ္လု ေပ်ာ္ ခင္ေလးမွာပဲ အေမ့ရဲ႕စကားသံေလးကနားထဲကို ၀င္လာတယ္ ။ "သား ေရေတြ ဘာေတြ သြားမကူးနဲ႕ေနာ္"ဒါက အဆန္းမဟုတ္ေတာ့ပါ။အေမကအျမဲတမး္ ေက်ာင္းတက္သြားရင္ပဲ ျဖစ္္ ျဖစ္ အျပင္ကို သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ လည္ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ မွာေနျကစကားေလ။ဒါနဲ႕က်ေတာ္ိလညး္ဒီစကားကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ပဲသေဘာထားလိုက္တယ္။ ေနာက္ေန႕မနက္ ေကသီကေက်ာင္းသြားဖို႕လာေခၚတယ္ ထူးထူးဆန္းဆန္းပါလား သူကေက်ားင္း သြား ဖို႕ေတြဘာေတြ လာေခၚလို႕ပါလား။ ဒါနဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြ ေက်ာင္းသြား ျကတယ္ ေန႕လည္ပိုင္းမွာ ေကသီတို႕အေဆာင္ကိုသြားျပီးေတာ့ ေကသီကို ညိမး္ အတြကလက္ေဆာင္ သြား၀ယ္ဖို႕သြားေခၚေတာ့ ေကသီက "ဟဲ့နင္ကလဲ လက္ေဆာင္ေပးဖို႕ဆိုတာလြယ္တယ္မွတ္ေနလား သူက ပိုက္ဆံ ရွိတဲ႕လူဟ နင္ နဲ႕ငါက ဘယ္ေလာက္ တန္ဖိုးရွိတဲ့လက္ေဆာင္ကိုေပးနိုင္မွာလဲ ဟာ" သူကညိႈးငယ္စြာနွင့္ ဆိုေတာ့ က်ေတာ္လညး္ "နင္ကလည္း ဟာ ဘာ ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အမွတ္ တရဆိုတာက တန္ဖိုး နည္းတာမ်ားတာနဲ႕မဆိုင္ပါဘူးဟာ။ငါလညး္ ငါေပးနိုင္သေလာက္ကို ၀ယ္ေပးမယ္ နင္လည္း နင္ေပးနိုင္သေလာက္ကို ၀ယ္ေပးေပါ့ဟ မဟုတ္ဘူးလား။" က်ေတာ္အားေပးလိုက္ေတာ့မွ ေကသီက မ်က္နွာ ျပန္ပီး ျပံဳးျပံဳး၇ႊင္ရႊင္ နွင္ ့ ျဖစ္လာျပီး"ဒါ ဆို ရင္ဘယ္မွာ သြားေရြး ၾကမလဲဟင္"အင္း ဒို္င္း မြန္းမွာပဲ သြား ၀ယ္ၾကတာေပါ့" ဒီလို နဲ႕ ေကသီနွင့္ က်ေတာ္တို႕ ဒိုင္းမြန္း ပလ ာဇာမွာလက္ေဆာင္ေရြးလိုက္ၾကတယ္ ။ေနာက္ေန႕မနက္ ၾကရင္ သူငယ္ခ်င္းေလးကို လက္ေဆာင္ေပး ဖို႕ သူငယ္ခ်င္းေလး ေကၽြးတဲ့အခါမွာ ဘာ ေတြမွာစားၾကမယ္ ဆိုတာေတြက္ုိ စိတ္ကူ ယဥ္ျပီး တညတာကုန္ဆံုးေစခဲ့တယ္ေလ။ (၃) ေမြးေန႕မနက္ မနက္ေစာေစာထျပီးေရမိုးခ်ိုုုဳး ျပီး သူငယ္ခ်င္း ညိမ္း ဆီက္ုိ ဖုန္းဆက္ေတာ့္ ၉ နာရီ မွာ ပန္ပန္တို႕အေဆာင္မွာ ဆံုၾကမယ္တဲ့ အဲဒါနဲ႕ ပဲ ညိမး္အတြက္ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ကို ေရးလုိက္တယ္။ကဗ်ာေလး က............... သူငယ္ခ်င္းညိမး္္အတြက္ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ တို႕သူငယ္ခ်င္းေတြ အေ၀းသင္ဆိုတဲ့ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမွာဆံုေတြ႕ခဲ့ၾကတယ္ ေပ်ာ္ ရႊင္မႈေတြနွင့္ အတူ ေပါ ၀မး္နည္း မႈေတြ ေၾကကြဲမႈေတြက္ို ေ၀မွ်ခံစာ းရင္းနဲ႕ေပါ့ တစ္ေန႕ခြဲရမည္္မွာ ေသခ်ာ ေနလညး္ သဘာ၀တရားကို လ်စ္လ်ဴရႈ လို႕ေပ်ာ္ေနလိုက္ၾကတယ္။ တစ္ေန႕မွာမ်ား ေ၀းကြာခဲ့ရင္ သူငယ္ ခ်င္းက ျပံဳးေနမွာလား မုန္းမွာလာ မုန္းမည္ၾကံေသာ္ ....... တို႕သူငယ္ခ်င္းေတြ အတူ သြားခဲ့ ၾကပံု အတူစားပံုက္ုိျပန္ျမင္ေယာင္၍ၾကည္႕ပါေလ။ ထိုကဗ်ာေလးကိုေရးျပီးေနာ္ကက်ေတာ္လညး္ ပန္ပန္တို႕အေဆာင္ ္ကို သြား ညိမး္တို႕ေတြ ကိုရဲတို႕ေတြကို ေစာင့္ ၾက ေနာက္ သူတို႕ေတြလာ မွ ကန္ပတ္လမး္က စားေသာက္ဆိုင္ေလးမွာ စာ းၾကေသာက္ ၾကနွင့္ ညိမး္ ၏ အမက ဘာစိတ္ကူးေပါက္သည္မသိ "ငါတို႕ဘယ္သြားၾကမလဲ ဟင္" အားလံုးကစဥး္စားေနၾကသည္ ။အစကအစီစဥ္တြင္ ဘယ္မွ သြားဖိုိ႕မပါ ေခ် သူငယ္ခ်ငိ္းေတြ စားၾကမည္ ျပီးလွ်င္ ကိုယ့္အေဆာင္ကိုယ္ျပန္ျပီးစာက်က္ ၾကမည္။ထိုကဲ့သို႕ေတြးထားၾကသည္ ပင္။က်ေတာ္တို႕ေတြစဥ္း စားေနခို္က္ ကိုရဲက "ငါတို႕အငး္၀သြားမလား "အငး္၀ အင္း ၀ "က်ေတာ္စိတ္၀င္စား၍တီးတိုးေရရြတ္ိလိုက္သည္။ "ေအး ဟုတ္တယ္ အင္း ၀ဆိုရင္ငါလညး္ စိတ္၀င္စားတယ္ သြားရေအာင္ ဟာ" က်ေတာ္ ေျပာေတာ့ ေကသီက"ဟာနင္ကလဲ အင္း၀မွာဘာရွိလို႕တုန္း ဟ" က်ေတာ္က တံုး ရန္ေကာ ဆိုေသာအၾကည္႕နွင့္ ေကသီ ကိုၾကည္႕ျပီး "နင္ကလညး္ အဲဒီမွာ နန္းမေတာ္မယ္နု အုတ္ ေက်ာင္းရွိတယ္ေလဟာ"က်ေတာ္ေျပာေတာ့ ညိိမ္းညိမ္းနွင့္ သူ႕အမက ဟုတ္တယ္ေကသီရ အဲဒီမွာအုုတ္ေက်ာင္း တင္မကဘူး ဗား ကရာေက်ာင္းတိုက္ ၾ႔ကီးရယ္ေနာက္ အင္း၀ခံတပ္လည္း ရွိတယ္ေလ" "ဟုတ္တယ္ သြားၾကမယ္မဟုတ္လား" က်ေတာ္ကစကားစလိုက္ေတာ့ အား လံုးက သေဘာတူူညီ ၾကသည္။သည္လိုနွင့္က်ေတာ္တို႕သူငယ္ခ်င္းတစု အင္း၀ကို ထြက္လာ ၾကသည္။ (၄) အင္း ၀ ဒီလိုနွင့္ ဆိုင္ကယ္ကိုယ္စီ စီးကာ အင္း ၀သို႕ သူငယ္ ခ်င္းတစ္စု ေပ်ာ္ရႊင္စြာ နွင့္ပင္ အင္း၀ခရီးကို စတင္ ၾကေလသည္။အင္း ၀ျမီဳ႕အ၀င္မွ နန္း မေတာ္ မယ္နု အုတ္ေက်ာင္း္သို႕ ဆိုင္ကယ္နွင့္ေတာ္ေတာ္ သြားရသည္။ နန္းမေတာ္ မယ္နု အုတ္ေက်ာင္း အေရာက္တြင္ သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးကဆိုင္ကယ္ မ်ားကို မအပ္ေတာ့ ဘဲနွင့္ ေက်ာင္း ၏ တံတိုင္း နားထိစီးလာေတာ့ ကေလး နွစ္ေယာက္သးုံေယာက္ေလာက္ က "ေဟ့့လူေတြ ဆိိုင္ကယ္ အပ္ခဲ့ေ လ ဘာလုပ္တာလဲ"ဆိုၿပီး ၀ိုင္း ေအာ္ ၾကေတာ့ က်ေတာ္တို႕ထဲက ကိုဟိန္း က "ဟာ ငါတို႕လာေနၾကပါ ဒီေနရာမွာ ဆိုင္ ကယ္အပ္စရာမွမလိုတာ ကို မအပ္ဘူးကြာ "ဆိုၿပီး အုတ္ေက်ာင္း ထဲကို သူငယ္ခ်င္းေတြအကုန္ လိုက္ေလ့လာ ၾကတယ္။နိုင္ငံျခားသား ဧည္႕သည္ေတြ ေတြ႕လွ်င္နႈတ္ဆက္ ၾက ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္ၾကနွင့့္ အားရမွ ျပန္ထြက္လာ ခဲ့ၾကသည္။အျပင္ေရာက္လို႕ဆိုင္ကယ္ေတြကိုစီးမယ္လုပ္ေတာ့္ ကိုရဲက"ေဟ့ေကာင္ေတြဆိုင္ကယ္ေတြကို စစ္ၾကည္႕အံုး ဟုိ သေူကာင့္ သာ းေတြက ဆီဘားေတြကိုူပိတ္ထားတယ္။"ဆုိေတာ့့က်ေတာ္တတို႕ေတြလည္း ဆိုင္ကယ္ေတြကို စစ္ ဆီဘားပိတ္ထားတာ္ေတြကို ျပန္စစ္ ျပီး ဗားကရာေက်ာင္း တုိက္ ဖက္ ထြက္လာခဲ့ၾကတယ္။ မိုိးဒဏ္ေၾကာင့္မို႕ထင္၏ ဗားကရာေက်ာင္းတိုက္ ကို သြားရာ လမ္းမွာ ရံႊ႕ ႏႊံေတြ ထူေနတာမို႕ဆိုင္ကယ္ကစီး၍မရေခ် ဒါနွင့္ က်ေတာ္တုိ႕လညး္ထိန္း စီး ၾကေပမယ့္ က်ေတာ္ဆိုင္ ကယ္က လမ္းေဘး သို႕ေခ်ာ္ က် ျပီး ကန္ေဘာင္ ေအာက္ သုိ႕ျပဳတ္က်သြားတာမိုိ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြအား လံုးက ၀ိုင္းမိျပီး ကမ္း ေပၚကို တင္လိုက္ၾကတယ္။ဒီလိုနွင့္ေရွ႕ဆက္ရမွာကို စိတ္မခ်တာနွင့္ ဗားကရာ ေက်ာငး္သို႕မသြားၾကေတာ့ ဘဲ ေနာက္ျပန္လွည္႕ကာ အင္း ၀ခံတပ္ကို ဆက္လာ ခဲ့ၾကတယ္။ ခံတပ္ ခံတပ္ ကိုေရာက္ေတာ့ အရင္ဆံုးေတြ႕ရတာက ေျမေအာက္ကို တ၀က္ေလာက္ျမဳပ္ေနျပီျဖစ္တဲ့ ခံတပ္တံတိုင္းကို စေတြ႕လိုက္ရတယ္။ေနာက္ေတာ့ ဧရာ၀တီျမစ္ဖက္ကိုမ်က္နွာမူထားတဲ့အေျမွာက္ နွစ္ခုေပါ့။သူငယ္ခ်င္းေတြ က အေျမွာက္ျကီးနားမွာ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္စၾကေနာက္ ၾက ဓါတ္ပံုေတြရိဳက္ၾကနွင့္ ေပ်ာ္ေနၾကသည္။က်ေတာ္တုိ႕ထဲက အေအးဆံုးျဖစ္တဲ့မသီရိေတာင္ အေျမွာက္ျကီးနားေရာက္ေတာ့ မေနနိုင္ဘူး ဓါတ္ပံုကိုအတင္းရိဳက္ခိုင္းေတာ့တယ္။ဒီလိုနွင့္ ညိမး္ညိမ္းရယ္ သူ႕အမရယ္ ကိုရဲ၊ကိုဟိန္း ။ဇြဲထက္နိုင္ ၊နွင့္အျခားသူငယ္ခ်င္းေတြက ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ဖဲရိုက္က်န္ခဲ့တယ္။ က်ေတာ္နွင့္ပန္ပန္ကေတာ့ ဧရာ၀တီျမစ္ ရဲ႕ကမး္ပါးကို ထြက္လာခဲံျပီးေတာ့ စကား ေျပာရင္းေရေဆာ့ေနလိုက္ၾကတယ္။က်ေတာ္က"ျမစ္နားကိုေရာက္မွေတာ့ျမစ္ေရေလးေတာ့ ထိရမွာေပါ့ေနာ္ ပန္ပန္"လို႕ဆိုေတာ့ ပန္ပန္က "ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္ပါတယ္ဒါေပမယ့္ငါနည္းနည္းေတာ့ေၾကာက္တယ္ဟ ဟဲ့ ဟဲ့ ေကာင္း ဟုိမွာဟိုမွာ အဲဒါဘာလဲဟင္ ေရထဲမွာေလ ခ်ိဳင့္ခြက္ေလး လည္ေနတာေလ"ပန္ပန္ကေရ၀ဲကိုလက္ညိႈးေလးထိုးျပီး စိတ္၀င္တစားေမးေနသည္။ က်ေတာ္္က" အဲဒါေရ၀ဲေလ အဲဒါေတြကၾကီးရင္လူကိုေတာင္ဆြဲနိုင္တယ္ဟ တစ္ခါတစ္ေလ ေရနစ္ရင္ ျပန္မတက္နိုင္တာ အဲဒါေတြကဆြဲထားလို႕ေလဟာ နင္ကလညး္ဒါေတာင္မျမင္ဖူးဘူးလား"ဆိုေတာ့ "ဘယ္ျမင္ဖူးမလဲဟ နင္ေျပာလို႕သိတာေက်းဇူးပဲသူငယ္ခ်င္း"လို႕ဆိုျပီး ခဏေနေတာ့ "ဟဲ့နင္ အရမး္မဆင္းနဲ႕ေလ နစ္ေနလိမ္႕မယ္ဟ "လို႕စိုးရိမ္စြာေျပာလာေသာသူငယ္ခ်င္းစကားကို က်ေတာ္ကျပံဳး ရႊင္စြာနွင့္ "နင္ကလညး္ေၾကာက္တတ္လိုက္တာမနစ္ပါဘူးဟ"က်ေတာ္က ေျပာလိုက္ေတာ့သူက"'ဒါဆိုလည္းျပီးေရာဟာ သူငယ္ခ်င္း ငါေရစာလို႕ေရသြားေသာက္အံုးမယ္ေနာ္ နင္ခဏေနခဲ့အံုး ငါျပန္ခဲ့မယ္ ေရနက္ထဲေတာ့မသြားနဲ႕ေနာ္" ပန္ပန္ထြက္သြားေတာ့ က်ေတာ္ေရျပန္ေဆာ့ ရင္းနဲ႕ တျဖည္းျဖည္းေရနက္ထဲကို အရဲစြန္႕ျပီးသြား ၾကည္႕လိုက္တယ္ ။အဲဒီအခ်ိန္မွာေျခေခ်ာ္ျပီး က်ေတာ္ေရထဲကိုလဲက်သြားေတာ့တယ္ က်ေတာ္ကိုတစံုတစ္ခုက ဆြဲေခၚသြားတယ္ေလ။ဒါေပမယ့္က်ေတာ္ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး သူငယ္ခ်င္းေတြနားကိုက်ေတာ္ျပန္သြားနိုင္တယ္ေလ။သူတို႕ကိုလည္းက်ေတာ္ျမင္ရတယ္ ေခၚလို႕လည္း ရတယ္ေလ ဒါ ဒါေပမယ့္သူတို႕က်ေတာ္ေခၚသံကိုမၾကားဘူး ဟုတ္တယ္သူတို႕မၾကားၾကပါဘူး။ဒါဘာျဖစ္လို႕လဲ ဟင္ ။အခု အခုလည္းေရထဲကဆယ္လာတာက က်ေတာ္တဲ့ေလ က်ေတာ္ဘာလုပ္ရမလဲ။ တျဖည္းျဖည္းနွင့္ က်ေတာ္ခႏၶာကိုယ္က ေပါ့ပါးလာျပီးေလထဲကိုေရာက္သြားေတာ့တယ္။ေလထဲမွာလညး္ က်ေတာ္လို လူေတြအမ်ားၾကီးပါလား က်ေတာ္အံ့ၾသစြာနွင့္ သူတို႕ကို ေငးၾကည့္ေနမိတယ္။က်ေတာ္သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ငိုသံေတြကလညး္ က်ေတာ္နာ းထဲ ကို ပဲ့တင္ထပ္ေအာင္၀င္လာတယ္။မသီရိေျပာလိုက္တဲ့စကားသံေလးကို က်ေတာ္ေနာက္ဆံုးၾကားလိုက္ရတယ္ သူက " ေကာင္း အသက္မရွိေတာ့ဘူးတဲ့။" ေနာက္ျပီးက်ေတာ္နားထဲကို တိုး၀င္လာတဲ့စကားေလးက "သား ေက်ာင္းသြားတက္ရင္ေရေတြဘာေတြသြားမကူးနဲ႕ေနာ္တဲ့"................................။ ၾကုဳိုးစားပါဦးမည္။

ငါမသိတဲ့ငါ

အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေတြကို ေမ့ထားျပီး ေလလြင့္ေနလိုက္တယ္္ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ေပါ့။ ဘာမွန္းမသိတဲ့အရာက ငါ့ကိုိလာတိုက္မိေတာ့ ငါေမးလုိက္တယ္ မင္းဘယ္သူလဲ သူကလည္းေျပာပါတယ္ အသိဥာဏ္တဲ့ေလ။ ေအာ္ဟုတ္သားပဲ ငါေမ့ေနတယ္ သူကငါပဲေလ ဟုတ္တာေပါ့။ ငါမမွတ္မိတဲ့ငါေလ ေဟ့ အသိဥာဏ္မင္းကဘယ္သြားေနတာလည္း ငါေမးေတာ့သူေျဖတယ္ မင္းလိုပဲေပါ့ မင္းကငါခိုင္းတာက္ုိလုပ္ေနတာေလ ဟုတ္တာေပါ့ သူခိုင္းလုိ႔ငါလုပ္ေနတာ။ ငါလည္းဆက္ေလွ်ာက္လာ လိုက္တယ္ ငါ့ကိုတစ္ခုခုက၀င္တိုက္ျပန္တယ္။ သူဘယ္သူလဲ သူကေျပာတယ္မသိစိတ္တဲ့ ေအာ္ သူကမသိစိတ္လား မင္းဘာလုပ္တာလည္း ငါေမးေတာ့သူေျဖတယ္။ မင္းကို အိမ္ျပန္ခိုင္းမလို႕ေလ ေအာ္ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လညး္ မသိစိတ္ ကေလးက ခို္င္းတာကိုလုပ္ရအံုးမွာေပါ့ ငါေတြးလိုက္မိတယ္ ဟုတ္တယ္ ငါအိမ္ျပန္ရမယ္။ အသိစိတ္က မျပန္ခိုင္းေပမယ့္ မသိစိတ္ကျပန္ခိုင္းတယ္ေလ။ ေအာ္ ေနရာတကာမွာ ငါကငါ့ကို အလိုုမလိုက္သင့္ဘူးေလ။

စစ္က်ီစားရာျကြက္မခံသာ

ကၽြန္မရွာလိုု႕မေတြ႕ေတာ့ဘူး။ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ မသိေတာ့ဘူး။ကၽြန္မရင္ကိုမီးစနဲ႕အထုိးခံရသလိုပါပဲရွင္။ကၽြန္မသတိထားမိတဲ့ေနရာမွန္သမွ်ကၽြန္မ ရွာေနေပမယ့္ မေတြ႕ဘူး ရွင္အိတ္ျကိဳအိတ္ျကား ေခ်ာင္ကေလာင္ေတြမက်န္ အကုန္ရွာတာကိုမေတြ႕ဘူးရွင္ ေတြ႕သမၽွအေပါင္းအသင္းအကုန္အကူအညီေတာင္း ျကည္႕ေနတာမေတြ႕ရေသးဘူးတဲ႕။ေဟာ ေတြ႕ျပီေတြ႕ျပီ ကၽြန္မကေလးေတြေတာ့မဟုတ္ဘူး။ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ေလ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ေပါ့ သူ ေသတၱာေလးေဘးငုတ္တုတ္ေလးထိုင္လုိ႕ေလ ပါးစပ္ကလည္းဘာေတြေျပာေနသည္မသိ ဘူး။ကၽြန္မအနီးကပ္သြားျကည္႕လိူုက္တယ္ သူ႕လက္ထဲမွာအိတ္ေလးတစ္လံုးေတာ့ ကၽြန္မေသေသခ်ာခ်ာျကည္႕လုိက္တယ္။ဟယ္၀မ္းသာလိုက္တာအိတ္ထဲမွာကၽြန္မကေလးေတြေလ။ ဒါေပမဲ႕….. ဒါေပမဲ႕ရွင္သူကကၽြန္မကေလးေတြကိုဘာလုပ္မလို႕ပါလိမ့္။ကၽြန္မလဲစိုးတထိတ္ထိတ္နဲ႕ေခ်ာင္ေလးထဲကပဲျကည္႕ေနလိုက္တယ္။ “ျကြက္မျကီးေရ” ေဟာ ေကာင္ေလးကၽြန္မကိုေခၚေနတယ္ထင္တယ္။ဘာေျပာဦးမလဲမသိဘူး ေစာင့္ျကည္႕ဦးမွဘဲ။ “နင့္ရဲ႕ကေလးေတြကို ငါဒီထဲမွာေရ႕ႊထားလိုက္တယ္ ေနာ္ နင့္ကေလးေတြကိုငါမသတ္ပါဘူး ငါ့ပစၥည္းေတြက္ိုေတာ့ဘာမွမလုပ္ပါနဲ႕ေနာ္” ေကာင္ေလးကမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕တုိင္တည္ေနရွာတာပါ။ဟုတ္ပါရဲ႕ ဟိုတုန္းကဆိုရင္ဒီအေဆာင္ျကီးေပၚမွာ ဒီေကာင္ေလးအပါအ၀င္ လူေပါင္း13ေယာက္ေနျကတာေလ။ကၽြန္မမွတ္မိတာေပါ့ ။ဒီေကာင္ေလးနာမည္ေတာင္ ျကားဖူးပါရဲ႕ ဘာတဲ႕ အေတြးေလး ဆိုလား ဘာလား ေကာင္ေလးကေတာ့ခပ္ႏြဲ႕ႏြဲ႕ခပ္ငယ္ငယ္ပါ။အေဆာင္ေပါကလူေတြထဲမွာသူကငယ္တယ္လို႕ထင္ရတာပဲေလ။ ဒီအေဆာင္ေပၚမွာေနရတာကကၽၽြန္မအတြက္အရမ္းဇိမ္က်တာရွင့္ ကၽြန္မကေလကၽြန္မအေဖာ္ေတြလုိမ်ိဳး ေျမက်င္းတူးျပီးေနရတာဆိုေပမဲ့ အစားအေသာက္အတြက္က်ေတာ့ပူစရာမလုိဘူးရွင့္ ။ဘာလို႕လဲလို႕ေမးမလို႕လား ေျပာမွာေပါ့ရွင္ ဒီအေဆာင္မွာက တခ်ိုဳ႕ေကာင္္ေလးေတြကညေနပိုင္းဆို ရင္ အရက္၀ိုငး္ဖြဲ႕ျကတယ္ေလ။အျမည္း အစံုအလင္ေပါ့ရွင္ ။အဲသူတို႕ကေသာက္ၿပီးၿပီဆိုရင္ဘယ္္ေတာ့မွ ၀ိုင္းကိုခ်က္ခ်င္းမသိမ္းၾကဘူးေလ။ေသာက္ၿပီးၿပီဆိုရင္ ၀ိုင္းကိုထားခဲ့ၿ႔ပီး ထမင္းသြားစားၾကေလရဲ႕။အဲဒီအခ်ိုန္ကကၽြန္မအတြက္အခ်္ိန္ေကာင္းေပါ့ေတာ္။ကၽြန္မလဲကၽြန္မေယာက္်ားကိုေခၚ၊ၿပီးေတာ့သူတို႕က်န္ခဲ့သမွ်ကိုစားနိုင္သေလာက္စား ၿပီးရင္ မကုန္တဲ့ဟာကုိသယ္ေပါ့ေတာ္။သူတိို႕ေတြကလည္း ပန္းကန္နဲ႕ထည္႕တာမဟုတ္ဘဲ အိတ္ေတြနဲ႕ပါဆယ္ဆြဲတာဆိုေတာ့ ကၽြန္မတို႕သယ္ရတာလြယ္ကူတာေပါ့ရွင္ ။ဒါေပမဲ့တစ္ခါတစ္ေလ က်ရင္ေတာ့ ဟို အေတြးေလး ဆိုတဲ့ေကာင္ေလး ကလာရွင္းသြားတာလဲရွိရဲ႕ အဲဒါဆိုလဲ မခက္ပါဘူးကၽြန္မတို႕ကအမိႈက္ပံုးထဲထိ လိုက္ဆြဲတာေပါ့ ရွင္။ တစ္ေန႕ အဲဒီတစ္ေန႕ကို ကၽြန္မေကာင္းေကာင္မွတ္မိတယ္။အဲဒီေန႕ေန႕လည္ပိုင္းမွာေကာင္ေလးေတြကအိပ္တဲ့သူအိပ္ စကားေျပာတဲ့သူကေျပာေန ၾကတဲ့အခ်ိ္န္ “အေတြးေလး ထထ ငါေျပာစရာရွိလို႕” ေမာင္ဖိုးဆိုတဲ့ေကာင္ေလးက အိပ္ေနတဲ့အေတြးေလးကိုအတင္းႏိႈးေတာ့ ဟိုေကာင္ေလးက စိတ္မရွည္သလိုနဲ႕အိပ္ရာကကုန္းရုန္းထၿပီးေခါင္းကုပ္ေျခကုပ္နဲ႕ “ဘာလဲကြာမင္းကလည္းအိပ္ေရးပ်က္လိုက္တာ ဘာေျပာမလို႕လဲျမန္ျမန္ေျပာ ငါအိပ္ခ်င္ေသးတယ္” ဆိုေတာ့ေမာင္ဖိုးက မ်က္နွာငယ္ေလးနဲ႕ “လုပ္ငန္းေတြနားရေတာ့မယ္တဲ့ ၀န္ထမ္းေတြလည္းျပန္လႊတ္ေတာ့့မယ္တဲ့ ၊ကုမၸဏီထဲမွာ ၀န္ထမ္း၂၀ ပဲအေစာင့္ထားမယ္တဲ့” ေဟာ ကၽြန္မေခါင္းေထာင္သြားတယ္ ကၽြန္မတင္မဟုတ္ပါဘူး ။အေဆာင္ေပၚက ေကာင္ေလးေတြအကုန္ပါပဲ။သြားၿ႔ပီဒါဆိုကၽြန္မဘယ္မွာသြားေနရေတာ့မွာလဲ။အို မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး သူတို႕ေတြက အဲဒီအေတြးေလးဆိုတဲ့ေကာင္ေလးကိုစေနာက္ေနၾကပဲဟာ အခုလဲစတာေနမွာပါ။စတာပဲျဖစ္ပါေစ။ကၽြန္မဆုေတာင္းေနမိတယ္။ “ဟာ…….သြားၿပီ” ဟ ဘာလဲ ဟ ေၾသာ္ဟိုေကာင္းေလးပဲ ဘယ္ေကာင္ေလးရမွာလဲအေတြးေလးေပါ့ ကိုယ့္အေတြးနဲ႕ကိုယ္ေမွ်ာေနတာ သူကထေအာ္ေတာ့ ကၽြန္မလန္႕သြားတာေပါ့။ “သြားၿပီေပါ့ ဒါဆိုရင္ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ေက်ာင္းတက္ဖို႕စရိတ္ကမေလာက္ေသးဘူးေလ ဒုကၡပါပဲကြာ” ေကာင္ေလးကိုၾကည္႕ၿပီးကၽြန္မေတာင္ခဏငိုင္သြားတယ္။ေကာင္းေလးကိုသနားသြားတာထင္ပါရဲ႕။ေနပါဦးလုပ္ငန္းေတြကဘာလို႕နားတာပါလိမ့္။ကၽြန္မသိခ်င္လိုက္တာ။ကၽြန္မသိခ်င္တဲ့ေမးခြန္းကိုေကာင္ေလးကေမးပါ့မလားမသိဘူူး။အဲအဲ …ကၽြန္မဆႏၵျပည္႕ၿပီ ကၽြန္မသိခ်င္တာကိုေကာင္ေလးကေမးတယ္ရွင့္သိလား။အင္းေလသူလဲသိခ်င္မွာေပါ့ေနာ္။ေကာင္ေလးကအခုမွစဥ္းစားမိဟန္နဲ႕ “ေနပါဦး ..ေမာင္ဖိုး လုပ္ငန္းေတြကဘာလို႕နားရမွာလဲ” ေကာင္ေလးကေလးေလးနက္နက္နဲ႕ေမးလိုက္ေတာ့ ေမာင္ဖိုးက “မသိဘူူးကြတိုက္ပြဲေတြေၾကာင့္လို႕ေျပာၾကတာပဲ ငါလည္းေသခ်ာမသိဘူးကြ” ေၾသာ္ အခုမွပဲနားလည္သလိုရွိ ေတာ့တယ္။ခဏၾကာေတာ့အေဆာင္ေပၚမွာ အသံေတြဆူညံကုန္ပါေ၇ာ။ “ဒီကျပန္ရင္ဘာလုပ္ရမလဲ”ဆိုတာကတစ္မ်ိဳး “အိမ္ျပန္ဖို႕ကပိုက္ဆံနည္းတယ္”ဆိုတာကတစ္ဖံု “မင္းတို႕ဆီလိုက္ခဲ့မယ္အလုပ္ရွာေပး”ဆိုတာကတစ္သြယ္ ဘာေတြမွန္းကိုမသိေတာ့ပါဘူး။ၾကြက္နားေတြညည္းလိုက္တာ ။အဲဒါနဲ႕ပဲခပ္ေ၀းေ၀းကေခ်ာင္ေလးထဲမွာ သြားေအာင္းေနလိုက္ရတယ္။ ညေနေစာင္းေတာ့ထံုးစံအတိုင္း အရက္၀ိုင္းဖြဲ႕ၾကျပန္တာေပါ့။အဲ….ဒီတစ္ခါထူးဆန္းတာကအရက္၀ိုင္းမွာအျမည္းက ေနၾကာေစ႕နဲ႕ရွဴးရွဲလက္ဖက္ႏွပ္ေတြပဲေတြ႕ရတယ္။ငတ္ၿပီကၽြန္မေတာ့ဒီေန႕ငတ္ပါၿပီရွင္။ေအာ္………ဒီေန႕ေတာ့ဘယ္နားၾကည္႕ၾကည္႕ ေငးေငးငိုင္ငိုင္ေတြနဲ႕ပါလား။အရက္၀ိုင္းေလးကလည္း တိတ္ဆိတ္လို႕။ခါတိုင္းဆို အလုပ္ျပန္လာတာနဲ႕ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးရင္သနပ္ခါးေလးလိမ္းလိုက္ သူတို႕ေျပာေနတာၾကားတဲ့lotion ဆိုလားဘာလား အဲဒါႀကီးကိုတစ္ကိုယ္လံုးလိမ္း ေခါင္းကဆံပင္ကိုခြဲေၾကာင္းက်ေအာင္ၿဖီးၿပီးသန္႕ေနတတ္တဲ့ အေတြးေလးဆိုတဲ့ေကာင္ေလးေတာင္ ေရမခ်ိဳးႏိုင္ဘဲအိပ္ရာထဲမွာငိုင္ေနေလရဲ႕။အရင္ရက္ေတြဆိုရင္ ျခင္းဆိုလားခတ္ဖို႕ကို လိုက္ႏႈိးေဆာ္ေနတတ္တဲ့ ေမာင္ေထြးနဲ႕ေမာင္ျမင့္တို႕လဲတိတ္ဆိတ္လို႕ေလ။ေၾသာ္……တိုက္ပြဲေတြေၾကာင့္တဲ့လား။ ဒီလုိနဲ႕ ေနာက္ေန႕မနက္မွာသူတို႕ေတြဘာေတြေရးေနၾကတယ္မသိပါဘူး ။စာရြက္ဆိုတာႀကီးေတြကိုယ္စီနဲ႕ေပါ့ ။အဲ ….အဲဒီလိုေရးတဲ့အထဲမွာ အေတြးေလးဆိုတဲ့ေကာင္ေလးေတာ့မပါဘူးရွင့္ ။ဒီလိုနဲ႕ညေနပိုင္းမွာေတာ့ထံုးစံအတိုင္းအရက္၀ိုင္းဖြဲ႕ၾကျပန္္ေရာ။ေဟာ…ဒီေန႕ေတာ့ခါတိုင္းထက္လူမ်ားတယ္ရွင့္။အျမည္းေတြကလည္းခါတိိုင္းထက္စံုတယ္လို႕ထင္ရတာပဲေလ။ကၽြန္မမွာေတာ့သြားရည္တမွ်ားမွ်ားပင္က်လို႕ေပါ့။သူတို႕အရက္၀ိုင္းေလးကလညုး္ဆူလို႕ညံလို႕ေပါ့။ကၽြန္္မ အငမ္းမရျဖစ္ေနတုန္းမွာပဲ “ေဟ့လူေတြ….. ေဟ့လူေတြ ခင္ဗ်ားတို႕ခြင့္က်ၿပီ အထုပ္ေတြျပင္ၾကေတာ့ ဒီညေနကားနဲ႕ ရံုးကိုလိုက္ပို႕ေပးမယ္တဲ႕ ဒါမွ မနက္ေစာေစာကားမွီမွာတဲ့ အခုကားေတြကရွားေနတယ္တဲ့” အေတြးေလးရယ္ေပါ့ အေမာတေကာနဲ႕လာျပီးေအာ္ေနတာေလ။ကၽြန္မျဖင့္လန္႕ျဖန္႕ျပီးငမ္းေနတဲ့အာရံုေတာင္ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိေတာ့ဘူး။ကၽြန္မတင္ဘယ္ဟုတ္မလဲ အရက္ထိိုင္ေသာက္္ေနတဲ့ေကာင္ေလးေတြလည္းျပာျပာသလဲ နဲ႕ထအ၀တ္အစားေတြကိုျဖစ္သလို ထိုးသိ္ပ္ထည႕္ၿပီးေရမိုးခ်ိုဳးၾကတယ္ထင္ပါရဲ႕ခဏေနေတာ့ျပန္တက္လာၾကၿပီးအထုပ္ေတြဆြဲၿပီး ကားၾကီးနဲ႕သြားလိုက္ၾကတာေနာက္ေန႕ျပန္မေတြ႕ရေတာ့ဘူး။ ဒီအေဆာင္ၾကီးေပၚ တစ္မ်ိဳးေျပာရရင္ကၽြန္မရဲ႕ကမၻာငယ္ေလး ေပၚမွာေတာ့အရင္တုန္းကလိုလူ၁၃ ေယာက္ေလာက္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ကိုေဖာက္တင္ဆိုတဲ့လူႀကီးရယ္၊ေမာင္ေထြး၊ေမာင္ျမင့္ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးေတြရယ္ အေတြးေလးနဲ့ ေနာက္ျပီးေတာ့စကားေျပာရင္ အာက်ယ္အာက်ယ္ေျပာတတ္တဲ့သံေခ်ာင္းဆိုလားဘာလားအဲဒီေကာင္ေလးေတြပဲေတြ႕ရေတာ့တယ္။သိပ္မၾကာပါဘူးေမာင္ေထြးနဲ႕ေမာင္ျမင့္ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးေတြလည္းအိပ္ယာလိပ္ေတြယူျပီးဘယ္မွာသြားေနတယ္မသိဘူး ။နွစ္ရက္သံုးရက္ေနမွတစ္ေခါက္ေလာက္ပဲ အေဆာင္္ေပါေရာက္လာတတ္တယ္။အေတြးဆိုတဲ့ေကာင္္ေလးဆို္္ရင္ မ်က္္္ရည္္္ေတြမ်ားေတာင္၀ဲေနေလရဲ႕ ေအာ္သူလည္းပဲလူပဲေလ သူငယ္ခ်င္းေတြအမ်ားႀကီးနဲ႕ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနေနရာကေန ရုတ္တရက္ ႀကီးခြဲရတာဆိုေတာ့၀မ္းနည္းရွာမွာေပါ့။ခဏပါပဲ ကၽြန္မေလခဏေလာက္ေလးပဲင္ိုင္္သြားမ္ိတယ္္ ေနာက္ေတာ့ . “လြပ္္လပ္္ျပီ ……..ကၽြန္မေတာ့လြတ္္္လပ္ျပီ”ဆိုျပီး၀မ္းသာအားရနဲ႕ပတ္ေအာ္ ျပီ္ေတာ့အေဆာင္ႀကီးေပၚမွာ စိတ္္ၾကိဳက္္ေမြေနလုိက္္တယ္။ေတြ႕သမွ်အ၀တ္္အတိုအစေတြကိုပတ္္ကိုက္ ကၽြန္္မအေဖာ္ ဟိုေကာင္မေတြကိုေခၚျပီး ေတြ႕သမွ် အိတ္ေတြထဲမွာအသိုက္္ေတြလို္က္္ေဆာက္္ ၿပီးေပ်ာ္ေနလိုက္္တယ္။တကယ္ေတာ့ အေစာင့္သေဘာ နဲ႕၂၀ ေလာက္ပဲခ်န္ခဲ့မယ္ဆိတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ကၽြန္္မ အေဆာင္အျပင္ထြက္ရင္ေတြ႕ရတာက လူအေယာက္၂၀ မွမကတာ။ “အေတြးေလး …..ေဟ့ေကာင္အေတြးေလး” ဟ…ဘာလဲဟ ဘယ္္သူလဲေအာ္္္္ႀကီးဟစ္က်ယ္္နဲ႕ ဘယ္္ေကာင္လဲ ဟုတ္လား ဘယ္္သူရွိရမွာလဲဟိုေကာင္ေလ သံေခ်ာင္းဆိုတဲ့အာက်ယ္္္္က်ယ္္ေျပာတဲ့ေကာင္ေလးေပါ့ ဟိုေကာင္ေလးကိုေအာ္ေခၚေနတာေလ။ဟိုေကာင္ေလးခင္္မ်ာအိပ္ခ်င္္မူးတူးနဲ႕ထလာၿပီးမွ “ဘာလဲကိုသံေခ်ာင္္းရ ဘာလို္႕လဲ ေအာ္ႀကီးဟစ္္က်ယ္နဲ့႕” ေကာင္းတယ္ေမးစမ္း ဘာလဲမသိဘူးလူကိုအဲေလၾကြက္ကို အိ္ပ္ေရးပ်က္ေအာင္လာလုပ္ေနတယ္္။ “ဟ ဘာရမွာလဲ ဒီမွာအမႈိက္ေတြနဲ႕ ဖိနပ္စုတ္္ေတြပြေနတာ မင္းၾကည္႕ေကာင္းေနလား ၾကည္္႕ရွင္းဦးေလ “ ဟဲ့…ဟဲ့သြားျပီအမႈိက္ေတြရွင္းဖ္ို႔ေျပာေနတာပဲ ။မရွင္းနဲ႕ေကာင္ေလးေရ မရွင္းပါနဲ႕ေနာ္ ဒီအမႈိက္ေတြရွိမွငါတို႕အတြက္္္္အဆင္ေျပမွာေလ။ ေကာင္္ေလးေရမရွင္းပါနဲ႕။အဲကၽြန္မဆုေတာင္းျပည္္္႕တယ္ေျပာရမလား မသိဘူး ေကာင္ေလးက “ေအာင္မာ ဘာလို႕ရွင္းရမလဲဒီအေဆာင္မွာကၽြန္ေတာ္တစ္္ေယာက္ထဲေနတာမွ မဟုတ္တာ ကိုသံေခ်ာင္းအျမင္မေတာ္ရင္ ကိုယ့္္ဟာကိုယ္ရွင္းေပါ့” ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႕ျပန္္္အိပ္္္္ေနလိုက္တယ္ ။ေဟာဟိုကိုယ္ေတာ္ကရွင္းမယ္ထင္ေနလား ေ၀းေသးတယ္ သူက သို္င္းကားျပန္ထုိင္ၾကည္္႕ေနေလရဲ႕။ကၽြန္မလဲ ညဘက္ေရာက္ေတာ့အစာရွာရေတာ့တာေပါ့ ေတြ႕ၿပီသံေခ်ာင္းဆုိတဲ့ေကာင္ေလး အခန္္းထဲမွာစံုလို႕စိလို႕ပါလား။ဟီဟိ ပြတာပဲ ကၽြန္မလဲ သူူရဲ႕ေကာ္ဖီမစ္ေတြ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ေတြနဲ႕ ပြဲေတာ္တည္လိုက္တယ္္။ဒါတင္အားမရေသးဘဲ မနက္ကကၽြန္မကိုအိပ္ေရးပ်က္ေအာင္လုပ္ထားတာကို မေက်နပ္တာ နဲ႕ သူ႕အ၀တ္ ေတြကိုပါ နည္းနည္းစီကုိက္ေပးလိုက္တယ္။ပညာျပလိုက္တဲ့သေဘာပါ။ကၽြန္မထင္တဲ့အတိုင္းပဲ မနက္ပိုင္းက်ေတာ့ ဟိုသံေခ်ာင္းရဲ႕ အသံျပဲႀကီးကို ၾကားရေတာ့တာပဲ။ “ဟာ .. ဒီၿကြက္ေတြေတာ့ အစားအေသာက္ေတြတင္မဟုတ္ေတာ့ဘူး အ၀တ္အစားေတြပါကိုက္ ပစ္လိုိက္တယ္ လြန္လြန္းလာ ၿပီေတြ႕ဦးမယ္ ငါနဲ႕ေတာ့ေတြ႕ဦးမယ္” ေအာင္မာသူကမ်ားရာရာစစ ငါ့ကိုမ်ားေတြ႕ဦးမယ္ေလးဘာေလးနဲ႕ ရပါတယ္ငါကလဲအခ်ိန္မေရြးပါပဲ။ အေတြးေလး ကေနာက္ေန႕ေရာက္ေတာ့ အဲဒီသံေခ်ာင္းေျပာတဲ့ အမႈိက္ေတြကိုရွင္းပစ္ လိုက္တယ္ေလ။ဒါနဲ႕ ကၽြန္မလဲသူ႕ကိုမေက်နပ္တာနဲ႕ ပဲသူ႕ရဲ႕အ၀တ္စား အိပ္အေဟာင္းထဲမွာ အသိုက္ေဆာက္ပစ္လိုက္တယ္။ေကာင္ေလးကအလည္ေလးရွင့္ အဲဒီအိတ္ထဲမွာ အ၀တ္စားအေဟာင္းေတြပဲထည္႕ထားတယ္ေလ။ ဒီလိုနဲ႕ေနာက္တစ္ရက္ေတာ့အေဆာင္ေပၚကိုေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္ တစ္ေယာက္တိုးလာျပန္တာေပါ့။သူကေတာ့ အေတြးေလးအိပ္ယာမွာပဲလာအိပ္တယ္ အဲ သူကေတာ့တစ္မ်ိဳးရွင့္ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ေတြဘာေတြ ၀ယ္လာတဲ့အခါဆိုရင္ တန္းေလးေပၚတင္ေပးထားတတ္တယ္။တစ္ခါတစ္ေလမွပါ။ဒါေပမယ့္…အဲဒါကလည္းကၽြန္မအႀကိဳက္ေပါ့ရွင္ ဒီလုိေနရင္းနဲ႕ေမာင္သံေခ်ာင္းဆိုတဲ့ေကာင္ေလးက ေကာက္ကာငင္ကာနဲ႕ေပ်ာက္သြားျပန္ေရာ ဟိုေကာင္ေလးေျပာသံၾကားတာကေတာ့့ျပန္သြားတာဆိုလားပဲ ေအာ္္………ျပန္သြားျပန္ၿပီတစ္ေယာက္။ကၽြန္မေလအဲဒီေကာင္ေလး ကိုရွိတဲ့အခ်ိန္တုန္းကအျမင္ကတ္ခဲ့ေပမဲ့ မရွိေတာ့လဲ သတိရသလုိေတာ့ရွိသားေတာ့။ “ကၽြိ ….ကၽြိ” ကၽြန္မကေလးေတြရဲ႕အသံပဲ ကၽြန္မအေတြးလြန္ေနလိုက္တာ ကၽြန္မကေလးေတြအသံၾကားမွပဲသတိရေတာ့တယ္။ကၽြန္မလဲ ကၽြန္မကေလးေတြနားျပန္သြား ၿပီး စိတ္မခ်ေတာ့တာနဲ႕ေနရာေရႊ႕ထားလိုက္ ေတာ့တယ္။ဟို အေတြးေလးဆိုတဲ့ေကာင္ေလးကို ၾကည္လိုက္ေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ကအိပ္ေပ်ာ္ေတတယ္မသိဘူး ေဟာက္မ်ားေတာင္ေဟာက္လို႔ေလ။သူတို႕လည္း ဟိုေကာင္ေလးေတြ ျပန္သြားျပီးကတည္းကအေဆာင္ေပၚအိပ္လိုက္ ထမင္းသြားစားလိုက္ပဲလုပ္ေနတာေတြ႕ရေတာ့တယ္ ။ဟုတ္သားပဲလုပ္ငန္းေတြကနားထားတာကိုး။အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာေကာင္းေလးကတစ္ခါတစ္ေလမုန္႕ေတြဘာေတြ၀ယ္လာရင္ တန္းေလးေပၚမွာတင္ထားေပးတာေတြ႕ရတယ္။ေနာက္ၿပီးရင္သူက “ၾကြက္မႀကီးေရငါ့အ၀တ္ေတြကိုမကိုက္ပါနဲ႕ေနာ္”ဆိုၿ႔ပီးအျမဲေျပာတယ္။ သူတို႕ေတြေရာကၽြန္မပါ ဒီလိုေန ေနၾကၿပီး တစ္ရက္မွာေတာ့ အေတြးေလးဆိတဲ့ေကာင္ေလးက အ၀တ္အစားေတြ ထည္႕ေနတာေတြ႕ရေတာ့ ကၽြန္မအံ့ၾသသြားတယ္ သူဘာလုပ္မလဲ ဟိုေကာင္ေလးေတြလိုပဲ ျပန္မွာလား။ဒါမွမဟုတ္ရင္ ေနရာေျပာင္းမလုိ႕လား ။ကၽြန္မဦးေနွာက္ထဲမွာေမးခြန္းေတြတန္းစီေနတယ္။ကၽြန္မသိခ်င္တာကိုကၽြန္မသိလိုက္ရပါတယ္။ခဏ ကိုေဖာက္တင္ဆိုတဲ့ လူႀကီးတက္လာေတာ့သူေျပာတာၾကားလိုက္ရတယ္ဘာတဲ့ “ျပန္ေတာ့မယ္ ေနာက္ေန႕ဆိုရင္လမ္းေတြက ဖြင့္ဖို႕မေသခ်ာေတာ့ဘူး”ဆိုလား မသိပါဘူး ။ခဏေနေတာ့သူ လည္းဟိုေကာင္ေလးေတြတုန္းကလုိပဲ စာရြက္ၾကီးထဲမွာ စာေတြေရးေနတာေတြ႕ရတာပဲ ေၾသာ္ ေကာင္ေလးလည္းျပန္ေတာ့မွာကိုး။ ဒီလုိနဲ႕ မြန္းလြဲပိုင္းေလာက္ေရာက္ေတာ့ ေမာင္ေထြး၊ေမာင္ျမင့္ နဲ႕အေတြးေလး သံုးေယာက္လံုးျပာျပာသလဲနဲ႕အထုပ္ေတြျပင္ၾက ေနာက္ျပီးေမာင္ျမင့္နဲ႕ေမာင္ေထြးတို႔ကလည္းေျပာၾကေသးတယ္အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္္တဲ့ဟိုေကာင္ေလးေတြတုန္းကလုိပါပဲျပာျပာသလဲနဲ႕ အထုပ္ေတြျပင္ေနၾကတာပါပဲ။သူတို႕တင္မဟုတ္ဘူးရွင့္ အေဆာင္ၾကီးေအာက္မွာလည္း ဆူညံေနတာပဲ ကၽြန္မနားစြန္နားဖ်ားၾကားတာကေတာ့ သံုးနာရီေနာက္ဆံုးထားေရႊ႕ရမယ္ဆိုလားမသိဘူး။ဒီလိုနဲ႕နာရီပိုင္းေလာက္ေရာက္ေတာ့ ေျခလွ်င္နဲ႕သြားသူကသြား ဆိုင္ကယ္ဆိုတာၾကီးေတြစီးၿပီးသြားသူကသြားနဲ႕ေပ်ာက္သြားလိုက္ၾကတာအေဆာင္ေပၚမွာလူနွစ္ေယာက္ပဲက်န္ေတာ့တယ္။တစ္ေယာက္ကေတာ့ ကိုေဖာက္တင္ရယ္ပါ။တစ္ေယာက္ကေတာ့ကၽြန္မမသိဘူးရွင့္ဒီအေဆာင္ေပၚကုိတစ္ခါတစ္ေလမွလာတတ္္တဲ့သူပါ။ဒီလို နဲ႕ညေနပိုင္းေလာက္မွာေပါ့ ကၽြန္မၾကြက္ဆိုေတာ့ နာရီေတြဘာေတြေတာ့ မသိပါဘူး ။ အဲ ….အဲဒီညေနပိုင္းမွာပဲေလ ကၽြန္မေနတဲ့အေဆာင္ႀကီးေပၚမွာေရာ အျပင္မွာပါလူ နွစ္ေယာက္စသံုးေယာက္စ ပဲေတြ႕ရတယ္ အဲဒီအခ်ိန္မွာေပါ့ “ဒုန္း” ဆိုတဲအသံႀကီးတစ္ခ်က္ကိုၾကားလိုက္ ၿပီးေျမၾကီးတစ္ခုလံုး သိမ့္သိမ့္ တုန္သြားသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ကၽြန္မလည္းေၾကာက္အား လန္႕အား နဲ႕ကၽြန္မကေလးေတြရွိတဲ့ေနရာကို ကမန္းကတန္း ေျပးသြားလိုက္ရတယ္။ေတာ္ေသးတာေပါ့ကၽြန္မေရာက္သြားတာျမန္ေပလို႕ေပါ့ ။ကၽြန္မကေလးေတြခမ်ာ ေၾကာက္ရွာလြန္းလို႕ တုန္ေနၾကရွာတယ္။ ဒီအေဆာင္ေပၚကေကာင္ေလးေတြ မရွိေတာ့ကၽြန္မ လည္း ညဘက္ကို အျပင္မွာ အစာထြက္ရွာရၿပီေလ။အေဆာင္ႀကီးေပၚမွာေတာ့ ကိုေဖာက္တင္ဆိုတဲ့ လူႀကီးပဲ ေစာေစာစီးစီး အိပ္က်န္ခဲ့တယ္။ကၽြန္မလဲအစာ ရွာၿပီးျပန္လာတုန္းရွိေသးတယ္ သတိထားမိေတာ့ ဒီ၀န္းအက်ယ္ၾကီးထဲမွာ လူေတြတစ္ေယာက္မွမေတြ႕ရေတာ့ဘူး ကၽြန္မစိတ္ထဲထင့္ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္။ေဟာ….ေဟာ ဟိုမွာကိုေဖာက္တင္ဆုိတဲ့လူူႀကီးပဲ ၀ရုန္းသုန္ကားနဲ႕ေျပးထြက္လာတယ္ ။ေဟာကုမၸဏီအျပင္ကိုထြက္သြားၿပီ။ေသခ်ာပါၿပီ ကၽြန္မထင္သလိုတစ္ခုခု ျဖစ္ေတာ့မွာပါ…။ဟင္ အန႕ံ ဒါဒါ မီးရႈိ႕ရင္လူေတြသံုး တာေတြ႕ဘူးတဲ့ ဓါတ္ဆီဆိုတာရဲ႕အန႕ံပဲ။ကေလးေတြကၽြန္မကေလးေတြ ကၽြန္မသတိရရခ်င္းကၽြန္မကေလးေတြဆီေျပးဖို႕ျပင္ခဲ့ပါတယ္။ဒါေပမဲ့………ဒါေပမဲ့ရွင္ ကၽြန္မေျပးေနတုန္းလမ္းမွာပဲ လူေတြသံုးေယာက္ေလာက္ ကၽြန္မေနတဲ့အေဆာင္ေပါကေျပးဆင္းလာတာေတြ႕ရတယ္ အဲဒီေနာက္ေတာ့ “၀ုန္း” ဆိုမီးေတာက္မီးလွ်ံေတြက ကၽြန္မေနတဲ့အေဆာင္ နဲ႕ ဟိုဘက္ကကၽြန္မ အေဖာ္ေတြေနတဲ့အေဆာင္ႀကီးေတြေပါကေန တလိပ္လိပ္နဲ႕တက္လာေတာ့တယ္။ကၽြန္မေလမီးလံွ်ေတြၾကားက ကၽြန္မကေလးေတြရွိတဲ့ေနရာက္ို ႀကိဳးစားၿပီးသြားပါေသးတယ္ ူဒါေပမဲ့ရွင္ ကၽြန္မခႏၶာကိုယ္ေလး နဲ႕ဒီမီးလွ်ံႀကီးကိုဘယ္လုိေက်ာ္လႊားရမလဲရွင္ …….။ကၽြန္မတင္မဟုတ္ပါဘူူး ကေလးေတြဖခင္ ကၽြန္မေယာက္်ားပါႀကိဳးစားေပမဲ့လည္း ကၽြန္မတို႕ကတိရိစာၦန္ေတြေလ လူေတြျပဳလုပ္ထားတဲ့အတားအဆီးကိုဘယ္လို ေက်ာ္လႊားရမလဲ ကၽြန္မေလ ကၽြန္မရဲ႕ပါးစပ္နဲ႕ကိုက္ျပီး ၀င္လို႕ရရင္ ကၽြန္မရဲ႕ပါးစပ္က အသံမထြက္နိုင္ဘဲစုတ္ျပတ္သြားေအာင္ကုိက္ ပစ္လိုက္မွာသိလား။ရွင္တို႕ကေတာ့ေတြးမွာေပါ့ မိခင္ေမတၱာမွန္ရင္မီးထဲလဲတိုးနိုင္ရမွာေပါ့လို႕ေလ။ဘယ္ေနမလဲကၽြန္မႀကိဳးစားတာေပါ့ ကၽြန္မရဲ႕ေယာက္်ားကဆြဲထားတယ္ေလ။ရွင္တို႕လူေတြမွာမွမိဘ ေမတၱာဆိုတာရွိတာမဟုတ္ပါဘူး ။ရွင္တို႕ေလာက္အသိဥာဏ္မရွိတာကို၀န္ခံပါတယ္ ဒါေပမယ့္ကၽြန္မတို႕တိရိစာၦန္ေတြလည္းခံစားတတ္ၾကပါတယ္ရွင္။ ကၽြန္မစဥ္းစားတာကဘာလို႕ဒီအေဆာင္ႀကီးကို မီးရႈိ႕ရတာလဲဆိုတာကိုပါ။ေစာေစာကေတြ႕လိုက္ရတဲ့ဟိုလူသံုးေယာက္ကလည္းဒီထဲကမဟုတ္ဘူးဆိုတာေတာ့ကၽြန္မသိပါတယ္။ေၾသာ္ကၽြန္မသတိရၿပီ ဟိုတစ္ေခါက္ကတိုက္ပြဲေတြဆိုတဲ့ဟာေၾကာင့္ ဒီလိုေတြျဖစ္တာထင္ပါရဲ႕ေနာ္။ မနက္လင္းပါၿပီကၽြန္မလဲတစ္ညလံုးမအိပ္နိုင္ပဲ မီးေလာင္ေနတဲ့အေဆာင္ေတြကိုသာ ကၽြန္မအေဖာ္ေတြနဲ႕အတူ ရင္ကြဲစြာနဲ႕ၾကည္႕ေနခဲ့တာ မနက္လင္းေတာ့ ေတာ့ျပာပံုႀကီးေပါ့ေနာ္။ေၾသာ္….စစ္တဲ့အဲဒီစစ္ဆိုတာႀကီးေၾကာင့္ ကၽြန္မရဲ႕ကေလးေတြေသဆံဳးခဲ့ရၿပီ ။ကၽြန္မလည္းရင္ကြဲပက္လက္ျဖစ္ခဲ့ရၿပီ။ဒီစစ္ဆိုတာႀကီးေၾကာင့္ လူသားမိခင္ေတြ လည္း ဘယ္နွစ္ေယာက္ေလာက္ ကၽြန္မလိုခံစားခဲ့ရၿပီးၿပီလဲ။ကၽြန္မကေတာ့ဆုေတာင္းေနပါတယ္ မိခင္ေတြအားလံုး ကၽြန္မလို အျဖစ္မ်ိဳးနဲ႕ေ၀းနိုင္ၾကပါေစလို႕ေလ။ ေၾသာ္ …….ဆင္က်ီစားရာဆိတ္မခံသာတဲ့ စစ္ဆုိတာႀကီးကက်ီစားခဲ့တာဟုတ္မဟုတ္မသိေပမယ့္ ကၽြန္မကေတာ့စစ္က်ီစားရာၾကြက္မခံသာျဖစ္ခဲ့ရၿပီေလ။ေၾသာ္သူတို႕စစ္က လူအခ်င္းခ်င္းမနိုင္ရင္အၿပစ္မဲ့တဲ့သူေတြေနတဲ့ေနရာကိုမီးေလာင္တိုက္သြင္းသတဲ့လား……….။ မွတ္ခ်က္။။ ။။တစံုတစ္ခုကိုမွရည္ရြယ္ေရးသားျခင္းမဟုတ္ပါ ရသခံစားမႈသက္သက္သာျဖစ္ပါေၾကာင္း ။ ိ

ကြန္ပ်ဴတာဆိုင္ရာ ဆိုင္ေလးမ်ား ကိုေဂဖက္မွကူးယူေဖာ္ျပသည္

>> > 1. www.planet.com.mm (သတင္းေလးေတြစံုတယ္ေနာ္) >> > 2.www.people.com.mm (မဂၢဇင္း စာအုပ္ေလးေနာ္) >> > 3.www.khitluneg.org.mm (ေရႊေစ်း၊ေဒၚလာေစ်းေတြနဲ႕ သတင္းစံုေတြ) >> > 4.www.alpha.com.mm (ZawGyi Font ေလးေတြယူရေအာင္) >> > 5.www.flashband.net (သီခ်င္းနဲ႕ MTV ေလးေတြနားေထာင္မယ္) >> > 6.www.myanmarmp3.net (သီခ်င္းေတြ ေဒါင္းမယ္၊နားေထာင္မယ္) >> > 7.www.myanmar-music.com(သီခ်င္းေလးေတြပါပဲ) >> > 8.www.freemyanmarvcd.com(vcd ေလးေတြၾကည့္မယ္) >> > 9.www.khayanpyareinmat.com(vcd ေလးေတြၾကည့္မယ္) >> > >> > 10.www.shwedream.com(vcd ေလးေတြၾကည့္မယ္) >> > 11.www.burmeseclassic.com(ဓမၼသီခ်င္းမ်ား) >> > >> > 12.www.shweclassic.com (ဓမၼသီခ်င္းမ်ား) >> > >> > 13.www.royal-myanmar.com (ဒါလည္းစံုတယ္ေနာ္) >> > 14.www.yinkhonthanfm.com >> > 15.www.popularmyanmar.com (ေပၚျပဴလာဂ်ာနယ္ေလးေနာ္) >> > 16.www.myanmarpyithar.com >> > 17.www.first-11.com >> > 18.www.weeklyeleven.com (eleven ဂ်ာနယ္စံု) >> > 19.www.snapshop.com(လွ်ပ္တစ္ျပက္ဂ်ာနယ္) >> > 20.www.myanmar.com(ေၾကးမံု၊ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာဖတ္ရေအာင္) >> > 21.www.mrtv3.net.mm(ဒါလည္း သတင္းစာေရာဖတ္လုိ႕ရပါတယ္) >> > 22.www.myanmarinternetjournal.com(အင္တာနက္ဂ်ာနယ္ဖတ္ရေအာင္) >> > 23.www.soccermyanmar.com(ေဘာလံုးသတင္း ေတြအစံုပါတယ္) >> > 24.www.livescore.com(ေဘာလံုးပြဲစဥ္ေတြၾကည့္မယ္) >> > 25.www.asianbookie.com(ေဘာလံုးပြဲေပါက္ေၾကးေတြ ၾကည့္မယ္) >> > 26.www.perfectmagazineonline.com(ေအာင္ျမင္မဂၢဇင္းေလးေနာ္) >> > 27.www.studying-singapore.com(ေက်ာင္းေလွ်ာက္တာ ေတြ ၾကည့္ခ်င္ရင္) >> > 28.www.csstb.gov.mm(၀န္ထမ္း ေရြးခ်ယ္ေလ့က်င့္ေရး က ေခၚတဲ့ အလုပ္ေတြေနာ္) >> > 29.csstb.imis.com.mm(ေနျပည္ေတာ္ ရုံးအမွတ္ (၁၇) ရဲ႕ >> ေၾကျငာခ်က္ေတြၾကည့္မယ္) >> > 30.www.unjobs.org(NGO ကေခၚတဲ့ အလုပ္ေတြရွာ မယ္) >> > 31.www.thanzinhlaing.com >> > >> > 32.www.naykabyar.com >> > >> > 33.www.journalopportunity.com ( အလုပ္ေတြ ရွာ မယ္ေနာ္) >> > >> > 34.www.iburmese.com >> > >> > 35.www.mymyanmar.net >> > >> > 36.www.myanmar.mmtimes.com (ျမန္မာတိုင္းစ္ >> ဂ်ာနယ္ကိုျမန္မာလုိဖတ္မယ္ေနာ္) >> > >> > 37.www.etrademyanmar.com >> > >> > 38.www.myanmarelibrary.com(အဂၤလိပ္-ျမန္မာအဘိဓာန္) >> > >> > 39.www.mandalaygazette.com >> > 40.www.shopping.com.mm >> > 41.www.healthymyanmar.com >> > 42.www.jivitahospital.org(ဇီ၀ိတဒါန ေဆးရုံ အေၾကာင္း သိခ်င္ရင္) >> > 43.www.myanmarbible.net >> > 44.www.myanmargoal.com >> > 45.www.myanmarhotjob.com(ဒီမွာလည္း အလုပ္အေၾကာင္းသိခ်င္ရင္) >> > 46.www.myanmarscholarship.com >> > 47.www.myanmarmyanmar.com >> > 48.www.bobo.6te.net (ကေလးမ်ား အတြက္ ဘုိဘုိရဲ႕ ေလာကနက္ဂိမ္းနဲ႕ ကာတြန္း) >> > 49.www.myanmarmedicine.com(ေဆးပညာ အေၾကာင္းဖတ္ခ်င္ရင္) >> > 50.www.hird.hypermart.net >> > 51.www.serenapowers.com >> > 52.www.most.gov.mm(နည္းပညာတကၠသိုလ္အေၾကာင္းေတြ သိခ်င္ရင္) >> > 53.www.ucsy.edu.mm (ကြန္ပ်ဴတာတကၠသိုလ္အေၾကာင္း ေတြ ဖတ္ခ်င္ရင္) >> > 54.www.bagan.net.mm(ျမန္မာတယ္လီပုိ႕စ္အေၾကာင္းသိခ်င္ရင္) >> > 55.www.foreverspace.com.mm >> > 56.www.redmyanmar.net >> > 57.www.thanlwin.com >> > 58.www.myanmartraining.com(ႏုိင္ငံတကာေက်ာင္းေတြအေၾကာင္းသိခ်င္ရင္) >> > 59. www.mysuboo.com(ဒါကေတာ့ စုဗူးေလးေနာ္) >> > 60.www.mmthingyan.com(ျမန္မာသၾကၤန္အေၾကာင္းဖတ္ခ်င္ရင္) >> > 61.www.ainmat.com(ဘယ္လုိအိမ္မက္ေတြမက္ထားလဲ ၾကည့္ခ်င္ရင္) >> > 62.www.yinkhonthanfm.com(FM သီခ်င္းေလးေတြနားေထာင္ရေအာင္ေနာ္) >> > 63.www.myanmarelottery.com(အြန္လုိင္းကေနထီ တိုက္ရေအာင္ေနာ္) >> > 64.www.myanmarspace.com(ေဆာင္ပါးေတြနဲ႕ဗြီဒီယိုေတြၾကည့္မယ္ေနာ္) >> > 65.www.mysteryzillion.com(နည္းပညာေတြႏွီးေႏွာ္ ဖလွယ္ရေအာင္) >> > 66.www.myanmaritpros.com (နည္းပညာအေၾကာင္းေလးေတြ ဖတ္ရေအာင္) >> > 67. www.dhamadarna.net ( ဓမၼဒါန ) >> > 68.www.myanmarengineer.org ( ျမန္မာ အင္ဂ်င္နီယာမ်ားအသင္း ) >> > 69. www.phatpa.com (ဖတ္ပါ့ သတင္းဂ်ာနယ္ ) >> > 70.www.ourmandalay.net (ကၽြႏု္တို႕ ရဲ႕ မႏၱေလး ) >> > 71. www.myanmarchatonline.org (online သတင္းေလးေတြ ) >> > 72. www.problemclean.ning.com( နည္းပညာေလးေတြေဆြးေႏြးရေအာင္ ) >> > 73.www.wikimyanmar.org ( ျမန္မာ အြန္လုိင္း စြယ္စံုက်မ္း ) >> > 74.www.minnkyansis.com ( မင္းက်န္စစ္ရဲ႕ ရသကမၻာ ) >> > >> > >> > www.nyakabyar.com ဒါလဲသီးခ်င္းဆုိက္ပါပဲ။ က်ေနာ္သူငယ္ခ်င္းအတြက္ေနာ္။ >> > www.khayanpyareinmet.com >> > www.myanmarmp3.net ဒါေလးကလည္းအတူတူပါပဲေနာ္။ သီးခ်င္းပါပဲ။ >> > www.myanmar-music.com ဒါကေတာ့ျမန္မာသီးခ်င္းဆုိက္ေလး >> > ပါပဲ။ >> > www.shwedream.com >> > www.freemyanmarvcd.com >> > http://myanmarbloggers.co.nr >> > www.technical-seven.com/forum >> > http://forums.nativemyanmar.net >> > www.myitzuri.com >> > www.lotaya.com >> > www.ayinepan.com/music/mp3.php >> > http://english4success.blogspot.com >> > www.mysuboo.com >> > www.myanmarelibrary.com >> > http://livescore.com ဒါေလးကလည္းေဘာလုံးဆုိက္ေတြပါပဲ။ >> > http://mmopenlibrary.com >> > http://en.wikipedia.org/wiki/main_Page >> > www.moemaka.com >> > http://shwesagar.com >> > http://www.mutdfan.com ဒါကေတာ့ေဘာလ္လုံးဆုိက္ေလ။ >> > http://kopyaesone.co.cc >> > ဒါေလးကလည္းက်ေနာ္တုိ႔ကုိျပည့္စုံရဲ႕ဆုိက္ေလးပါပဲ။ ေကာင္းတယ္ေနာ္။ >> > ဒီကေတာ့အၿမဲတမ္း၀င္ၾကည့္ျဖစ္တယ္ေနာ္။ ၾကည့္ၾကပါ။ သူလည္းသီခ်င္းဆုိက္ပါပဲ။ >> > သူမ်ားကုိဒုကၡေပးခ်င္သူမ်ားၾကည့္လုိ႔ရတယ္ေနာ္။ >> > အၿမဲတမ္းကုိေဇ e-book ေတြရယူတဲ့ေနရာေပါ့။ >> > www.searchmyanmar.com ဒီဆုိက္ကလဲေကာင္းတယ္ေနာ္။ အသုံးမ်ားကေတာ့ link >> > ပုံစံလုပ္ေပးထားတယ္ေနာ္။ >> > http://en.wordpress.com >> > www.aungsan.com ဒါကေတာ့ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဆုိက္ေလ။ >> > www.friendsdaygroup.ning.com >> > www.friendsdaygroup.multiply.com >> > http://www.coolmp.com ဒီဆုိက္မ်ားကေတာ့ gmail. >> > မွာဖတ္လုိ႔မရရင္ဖတ္လို႔ရတယ္ေနာ္။ >> > www.photayokeking.org >> > www.cmsmdy.blogspot.com ဒီဆုိက္လဲေကာင္းတာပဲေနာ္။ >> > အေကာင္းေတြပဲဆုိေတာ့ဘယ္ဆုိက္ၾကည့္ရမွန္းမ သိျဖစ္ေနအုံးမယ္ေနာ္။ >> > www.mizzimaburmese.com >> > http://komoethee.blogspot.com >> > ဒါကေတာ့ ကုိရီးယာမင္းသားမင္းသမီးမ်ားရဲ႕ဆုိက္ေတြပါ။ >> > www.hancinema.com (or) net >> > www.hanfever.con >> > http://lee-junki.com ဒါကေတာ့ကုိရီးယားစတားလီဂၽြန္ကီေလဆုိက္ေလ။ >> > http://yeinjee.com ဒါလဲေကာင္းတာပဲေနာ္။ >> > ဒါကေတာ့ www.thefreesite.com ဆုိက္ေပါ့ေနာ္။ အကုန္လုံး free >> ရတယ္ေျပာတာပဲေနာ္။ >> > ဒီ www.bazanlin-wordpress.com ဆုိက္ကေတာ့ဗုိလ္ခ်ဳပ္နဲ႔့ပါတ္သက္တယ္ဗ်။ >> > သူ႔အေၾကာင္းေလးပါပဲေနာ္။ >> > ဒီ www.myochitmyanmar.org ဆုိက္ကေတာ့ႏုိင္ငံေရးဆန္တယ္ဗ်။ >> > ၾကည့္ခ်င္လည္းၾကည့္ေပါ့ေနာ္။ >> > ဒီ http://www.ramonnya.co.cc ဆုိ္က္ကေတာ့မြန္အေၾကာင္းထင္တာပဲေနာ္။ >> ယူထားလုိက္။ >> > ေအာက္ကဆုိက္ေတြကေတာ့ေကာင္းတယ္ဗ်။ >> > www.wiki-mysteryzillion.org >> > www.edu-mysteryzillion.org ဒီဆုိ္က္ကေတာ့နည္းပညာအခမဲ့သင္တယ္ေျပာတာပဲေနာ္။ >> > www.mmopenxteam.com ဒီဆို္က္ကေတာ့ဘာသာျပန္ေတြမ်ားပါတယ္ေနာ္။ >> > www.mmenglish.net ဒီဆုိက္ကေတာ့အဂၤလိပ္စာသင္ၾကားေရးပါ။ >> > ကိုေဇတုိ႔ကေတာ့အၿမဲတမ္းၾကည့္ပါတယ္။ >> > www.ornagai.com ဒါကေတာ့အဘိဓာန္ေတြေ၀ငွေပးတယ္ေနာ္။ အကုန္လုံးေပါ့။ >> > www.dems.net.mm >> > ဒီဆုိ္က္ကေတာ့ကုိယ့္စာေရာက္မေရာက္ၾကည့္လုိ႔ရတယ္ေျပာတယ္ေနာ္။ code >> > နံပါတ္နဲ႔ၾကည့္ေလ။ အျမန္ေခ်ာစာမွၾကည့္လုိ႔ရတာေနာ္။ >> > www.myanmartraining.com ဒါလဲေကာင္းတာပဲ။ >> > >> > ဒီ www.myanmaritpros.comဆုိက္ကေတာ့ကြန္ပ်ဴတာအေၾကာင္းေဆြးေႏြးခ်က္ေတြပါေနာ္။ >> > သူမ်ားကုိဒုကၡေပးခ်င္သူမ်ားၾကည့္လုိ႔ရတယ္ေနာ္။ >> > ဒီ www.en.worpress.com ဆိုက္လည္းေကာင္းပါတယ္။ >> > ဒီ www.photoro.com ဆုိက္လည္းဓာတ္ပုံေကာင္းတယ္ေျပာတယ္ေနာ္။ >> > ဟုိကိုရီးယားကား ဒုိးဒုိးေဒါက္2ဘုႏွင့္ေဘာက္ >> > ဆုိလားဇာတ္ကားကမင္းသမီးကုိအဲဒီကရတာ။ >> > ဒီ www.hankyung.com ဒါလဲေကာင္းပါတယ္။ >> > ခုကုိေဇဆီမွာ mp3,mp4 ေတြအမ်ားႀကီးမုိ႔လုိခ်င္တဲ့သူမ်ား။ >> > ေနာက္အဂၤလိပ္သီးခ်င္းေတြ။ e-book ေတြရွိတယ္ေနာ္။ >> > ယူခ်င္ရင္ဆက္သြယ္လုိက္ပါ။ uni.kozay@gmail.com ဆီကုိေလ။ တာ့တာ >> > >> > ေနာက္ေတြ႔လာတဲ့ဆုိက္ေလးေတြပါ။ >> > ျမန္မာအုိင္တီႏွင့္ပါတ္သက္မယ္ထင္တဲ့ဆုိက္ေလးေတြပါ။ ဟုတ္လည္းဟုတ္ပါတယ္။ >> > Myanmar IT Blogs >> > http://kyawnux.blogspot.com >> > ttp://linsanle.blogspot.com >> > http://azure-phoeniz.blogspot.com >> > http://tahkharka.blogspot.com >> > http://platonicloveaugust4.blogspot.com >> > http://soehtet.blogspot.com >> > http://khaingzaw.blogspot.com >> > http://natshinnaung.blogspot.com >> > http://www.rhythmless.isgreat.org >> > http://www.peacefulforever.co.cc >> > http://nyameeeain.blogspot.com >> > http://kyawthetlatt.blogspot.com >> > http://shwepyithu.blogspot.com >> > http://www.winzaw-mdy.blogspot.com >> > http://phoelapyae.isgreat.org >> > http://www.mgtaryar.iblogger.org >> > http://www.koyinnyein.blogspot.com >> > http://aungmyohan.myanmarbloggers.org >> > http://thuratun.22web.net >> > http://noway.mmeyes.net >> > http://zawlay.mmeyes.net >> > http://kokyawmyintoo.blogspot.com/ >> > http://zawthureintun.googlepages.com ဆုိက္လည္းေကာင္းတာပဲေနာ္။ >> > အုိင္တီ္မန္းကိုတည္ေထာင္သူေလ။ >> > http://nnyioo.googlepages.com ဆုိက္လည္းေကာင္းတာပဲေနာ္။ >> > >> > ေဒါက္တာခုိင္မ်ုဳိးဆုိက္ထဲကရထားတဲ့ဆုိက္ေလးေတြပါ။ >> > ျမန္မာဘေလာ့ဒ္ေတြကို၀င္ေရးေနတဲ့အစ္ကုိႀကီးေတြ/ဆရာေတြပါ။ ယူထားလုိက္။ >> > http://www.yanaung.blogspot.com/ >> > http://www.soehtet.blogspot.com >> > http://www.drlunswe.blogspot.com >> > http://dhammaratha.blogspot.com >> > http://http/titsartayar.0fees.net >> > http://www.dhammaweb.net >> > http://wesheme.blogspot.com >> > http://nnyilynnseck.blogspot.com >> > http://emotionalcorner.lanolay.com >> > http://drkyaingmyo.myanmarbloggers.org >> > http:///www.mybloglog.com >> > http://www.funcygens.com >> > http://samerss.myanmarcalender.com